Monday, May 6, 2013

၁၉၈၉ ခု ဝလူမ်ဳိးစုလက္နက္ကိုင္တပ္မ်ား ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို အာဏာသိမ္းမႈနဲ႔ ဥကၠ႒ သခင္ဗသိန္းတင္အေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းသိရွိသမွ်

၁၉၈၉ ခု ဝလူမ်ဳိးစုလက္နက္ကိုင္တပ္မ်ား ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို အာဏာသိမ္းမႈနဲ႔ ဥကၠ႒ သခင္ဗသိန္းတင္အေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းသိရွိသမွ်

ျမန္မာျပည္အေရွ႕ေျမာက္ဖက္ တ႐ုတ္ျမန္မာနယ္စပ္ဝပန္း ေခၚ ဝနယ္မွာရွိတဲ့ ေတာင္တန္းျပာျပာ မႈိင္းႀကီးေတြဟာ ေတာင္ယာမီးခိုေတြေၾကာင့္သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရေလာက္ေအာင္ မႈိင္းညဳိ႕ေနတယ္။ တန္ခူး မည္မွတ္ ဖက္ဆြတ္ေရတိုး သႀကၤန္မိုး၊ သႀကၤန္လက္ေဆးမိုးရြာတတ္တဲ့ ျမန္မာ့႐ိုးရာႏွစ္သစ္ကူး အတာသႀကၤန္ ကာလေရာက္ပါၿပီ။ ျမန္မာျပည္မ မွာေတာ့ တႏွစ္တခါစည္ကားၿမဲျဖစ္တဲ့ ႐ိုးရာသႀကၤန္ပြဲ က်င္းပေနၿပီ။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေပါင္းစံုဟာလဲ မိမိတို႔ရဲ႕ ေဒသ အသီးသီးမွာ
မိမိတို႔ရဲ႕ ထံုးတမ္းစဥ္လာမပ်က္ ႐ိုးရာသႀကၤန္ကိုဆင္ႏႊဲေနၾကတယ္။ တျပည္လံုး ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲေနေတာ့တယ္။

လြတ္ေျမာက္ေဒသေခၚ ဦးေနဝင္း စစ္အစိုးရရဲ႕အုပ္ခ်ဳပ္မႈကင္းလြတ္ရာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ၿမိဳ႕ေတာ္ ပန္ဆန္းမွာလဲ အတာသႀကၤန္ပြဲဆင္ႏႊဲေနတယ္။ ပန္းဆန္းၿမိဳ႕ရဲ႕ ျပန္႔ပ်ဴးတဲ့ေျမေနရာမွာ စစ္ေဒသေဆး႐ုံ၊ စစ္ေဒသစာ သင္ေက်ာင္း၊ ကင္းတပ္၊ ေဘာလံုးကြင္း၊ ႏိုင္ငံေရးဌာန၊ စည္း႐ုံးေရးဌာန၊ စစ္ေဒသဌာနခ်ဳပ္၊ စစ္ဦးစီးဌာနအမ်ဳိးသမီး တပ္ေက်ာင္းနဲ႔ ဆက္သြယ္ေရးဌာန အသီးသီးရွိၾကတယ္။ ဒီဌာန အသီးသီးက ရဲေဘာ္ေတြဟာ ေရကစားမ႑ပ္ေတြ ေဆာက္လုပ္ကာ သႀကၤန္ေတးသီခ်င္းေတြ သီဆိုၾက ကခုန္ၾက၊ သႀကၤန္မုန္႔လက္ေကာက္၊ မုန္႔လံုးေရေပၚေတြ ေကၽြးေမြး ဧည့္ခံၾကနဲ႔ အထူးစည္းကားသိုက္ၿမိဳက္ ေနေတာ့တယ္။

သႀကၤန္ပြဲတိုင္းရဲ႕ အဓိပတိသီခ်င္းျဖစ္တဲ့ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းရဲ႕ ျမနႏၵာသီခ်င္း၊ ႏွစ္ဦးအတာသႀကၤန္ သီခ်င္းနဲ႔ ျမဴးႂကြတဲ့ တူးပို႔ တူးပို႔ေတးသံေတြ၊ျမန္မာ့႐ိုးရာဆိုင္းဝိုင္းနဲ႔ ေခတ္ေပၚေတးဂီတ တူရိယာတီးခတ္မႈေတြ၊ ညီညီညာညာ တက္တက္ႂကြႂကြ တိုင္တည္ဟစ္ေႂကြးေနၾကတဲ့ သံခ်ပ္သံေတြက ဝနယ္ ပန္းဆန္႔ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ ေတာတခြင္လံုးသာမက ေတာင္တန္း ျပာႀကီးေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္လြင့္ပ်ံ ဟိန္းဟိန္းညံေနေတာ့တယ္။ မႏၱေလးေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ ေငြငန္းကသလို တ႐ုတ္ ျမန္ မာနယ္စပ္ ဝနယ္ ပန္ဆန္းၿမိဳ႕မွာလဲ ေငြငန္းက ေနတာပါ။ ပန္းဆန္းတခြင္မွာေတာ့ ဝင္းဝင္းဝါဝါ အခိုင္လိုက္ပြင့္ေနတဲ့ မယ္ဇလီပန္းေတြက ပိေတာက္နဲ႔ ငုဝါပန္းေတြကို အစားထိုးပြင့္ေနတယ္။ သရက္ဖူး၊ ပိႏၷဲဖူး အစီအရီေတြက သႀကၤန္ေလ နဲ႔ ေမႊးရနံ႔ ႀကိဳင္လႈိင္ တေတာလံုးပ်ံ႕ႏွံ႔ေနတယ္။ ပန္ဆန္းအဝင္ဝ ေကာင္းဟုန္းရြာ၊ ေကာင္းမုရြာက ရွမ္းရြာ လူထုေတြဟာ လဲ ရွမ္းလူမ်ဳိး႐ိုးရာမုန္႔ဖက္ထုတ္ေတြ ဧည့္ခံေကၽြးေမြးၿပီး ႏွစ္သစ္္မွာ မဂၤလာအေပါင္းနဲ႔ ျပည့္စံုေစဘို႔ အတာေရဖ်န္းကာ ေတာင္းဆုေခၽြၾကတယ္။ ရြာဦးဘုန္းေတာ္ ႀကီးေက်ာင္းက ဘုရားေတြ ေရသပၸါယ္ အေမႊးရနံ႕သာေရေတြပက္ဖ်န္း ေတာ ပန္းေတာင္ပန္းေတြ ဘုရားကပ္ လွဴကာ စတုဒီသာ သႀကၤန္ ထမင္းေတြနဲ႔ ရြာလံုးကၽြတ္ေကၽြးေမြးဧည့္ခံၾကတာပါ။ ႏွစ္ သစ္ကူးကစၿပီး စပါးအထြက္ ေကာင္းေစဘို႔ က်န္းမာစြာေဘးရန္ကင္းဘို႔ ရြာေတြနဲ႔တဆက္တည္းရွိေနတဲ့ ဌာနအသီး သီးက ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္သားေတြ ေအးခ်မ္းစြာေနႏိုင္ဘို႔ဆႏၵေတြျပဳၾကတယ္။ ရွမ္းရြာလူထု ေတြနဲ႔ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္သားေတြဟာ ေရနဲ႔ငါးလို တသားတည္း ျဖစ္ေနတယ္။

၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလရဲ႕ သႀကၤန္ပြဲမွာ အရင္ႏွစ္ေတြနဲ႔မတူ အထူးစည္းကားေနတာကေတာ့ ရွစ္ေလးလံုးအေရးအခင္းအၿပီး လြတ္ေျမာက္ေဒသ ပန္ဆန္းကို စု႐ုံးေရာက္ရွိလာၾကတဲ့ဒီမိုကရက္တစ္ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္သား (DPA) ေတြေၾကာင့္ပါ။ ၁၉၈၈ လူထုအံုႂကြမႈ အေရးေတာ္ပံုသပိတ္ႀကီး ျမန္မာျပည္ တနံတလ်ားမွာျဖစ္ပြားၿပီး စစ္အစိုးရရဲ႕ လိုက္လံဖမ္းဆီးသုတ္ သင္ရွင္းလင္းမႈေတြေၾကာင့္ လြတ္ေျမာက္ေဒသကို အေျပးေရာက္ရွိလာၾကတာပါ။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ သႀကၤန္ကာလမွာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္႐ုံးစိုက္ရာ ဝနယ္ ပန္ဆန္းေဒသတခြင္လံုး အလွပဆံုးနဲ႔ အံုးအံုးကၽြတ္ကၽြတ္ အစည္ကားဆံုးအခ်ိန္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။

သႀကၤန္အတက္ေန႔ တရက္လံုးမေမာႏိုင္ မပမ္းႏိုင္ေရကစားၾကၿပီး ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေကဒါေတြ တပ္သားေတြအားလံုး ကိုယ့္ဌာနအသီးသီးကို ညေနေစာင္းတာနဲ႔ ျပန္ၾကေတာ့တယ္။ တပ္ေပါင္းစုရဲေဘာ္ေတြလဲ ကိုယ့္ေနရာအသီးသီး ျပန္ကုန္ၾကတာပါ။ က်မတို႔ ျပည္သူ႔အသံလႊင့္ဌာန ေညာင္နီစခန္းက ရဲေဘာ္မ်ားအားလံုးလည္း ဌာနရွိရာ ေတာင္ကုန္းေပၚျပန္တက္လာကာ ကိုယ့္အိမ္ထဲမွာညေနစာစားေသာက္ေရး၊ မနက္ျဖန္ ႏွစ္ဆန္းတရက္ေန႔ ႏွစ္သစ္ကူးမွာ ရဲေဘာ္ေတြကို ေကၽြးေမြးဒါနျပဳေရးအတြက္ ျပင္ဆင္လုပ္ကိုင္ၾကတယ္။ တႏွစ္တာစိုက္ပ်ဳိးထားတဲ့ ေျပာင္းဖူးေစ့ေတြနဲ႔ ေျပာင္းဖူးမုန္႔လုပ္ဖို႔ျပင္ဆင္ကာ မနက္ျဖန္ႏွစ္သစ္ကူးေတာ့မွာမို႔ တအိမ္လံုး အိပ္ယာေစာင္ျခင္ေထာင္ အိုးခြက္ပန္းကန္ကစလို႔ ေဆးေၾကာေတာ့ တအိမ္လံုး ေတာက္ေျပာင္ေနေတာ့တယ္။

ရီရလြန္းရင္ငိုရတဲ့။ သႀကၤန္မွာေပ်ာ္လြန္းတဲ့ က်မတို႔တေတြ စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔မဲ့ သတင္းဆိုးတခုကို ဌာနကတာဝန္ေပး ခ်က္နဲ႔ ရဲေဘာ္တေယာက္က လာေျပာျပတယ္။ ဒီည ဝလူမ်ဳိးစုေတြက ပါတီကို အာဏာသိမ္းေတာ့မတဲ့။ လြတ္ေျမာက္ ေဒသ ကိုးကန္႔၊ မုံကိုးေဒသ ၈၁၅ စစ္ေဒသဘက္ေတြမွာလဲ သိမ္းကုန္ၿပီ။ ဒီညပန္းဆန္းဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ကို သိမ္းလိမ့္မယ္။ ဌာနက အမိန္႔ေပးတဲ့အခ်ိန္မွာ တ႐ုတ္ျပည္ မံုတဘက္ကမ္းကိုေျပးၾကေတာ့ … က်မတို႔ၾကားၾကားခ်င္း တုန္လႈပ္သြားတဲ့ သတင္းပါ။ အမ်ဳိးမ်ဳိးေတြးၾကည့္ပါတယ္။ ဝလူမ်ဳိးေတြက က်မတို႔ ဗမာလူမ်ဳိးေတြနဲ႔ပါတီကို မလိုလားေတာ့တာလား။ ဝလူမ်ဳိးစုေတြက က်မတို႔ ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ပစ္မလား။ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ် ေျမက်င္းထဲမ်ားထဲ့ထားမလား။ ဝနယ္ ပန္ဆန္းမွာ ဌာနတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ တေလွ်ာက္လံုးေတာ့ ဌာနအသီးသီးက ဝရဲေဘာ္ေတြကို ဗမာစာ ဗမာစကား သင္ေပးခဲ့ရတယ္။ လက္မႈပညာ၊ စက္မႈပညာ၊ ဆက္သြယ္ေရးပညာ၊ အတီးအမႈတ္၊ အကအခုန္ပညာ၊ ေဆးပညာ၊ စစ္ ပညာ၊ ပညာမ်ဳိးစံုသင္ေပးခဲ့လို႔သူတို႔အားလံုး ယဥ္ေက်းမႈေရခ်ိန္ ျမင့္တက္လို႔ ဌာနေကဒါႀကီးေတြ၊ စစ္ေရးေကဒါႀကီးေတြ ေတာင္ ျဖစ္ေနၾကၿပီ။ သူတို႔ အသိအလိမၼာပညာေတြတိုးရက္နဲ႔ ဒို႔ဗမာလူမ်ဳိးေတြကို ေမာင္းထုတ္ေတာ့မွာလား။ မယံုႏိုင္ စရာပါ။ တညလံုးဌာန အမိန္႔ေပးမယ့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနရတယ္။

က်မတို႔ သားအမိနည္းတူ အိမ္ေထာင္သည္မိခင္မ်ားနဲ႔ ကေလးမ်ားဟာလဲ ညအေမွာင္မွာ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔စြာနဲ႔ ကိုယ့္အိမ္ထဲမွာကိုယ္ ထိုင္ခ်ီထခ်ည္ မၿငိမ္မသက္ျဖစ္ေနတယ္။ က်မတို႔အိမ္ဟာ ေညာင္နီကုန္း အသံလႊင့္ဌာနအုတ္တံ တိုင္းဝန္းႀကီးရဲ႕ အျပင္ဘက္ ကိုက္ (၁ဝဝ) ေလာက္အကြာက ေတာင္ကုန္းအစြန္ဆံုးမွာရွိတယ္။ ၈၅ ပါတီကြန္ကရက္က ကိုယ့္ဒူးကိုယ္ခၽြန္ လမ္းစဥ္ခ်မွတ္ၿပီးေတာ့ အသံလႊင့္႐ုံဟာ ဝေျမာက္ ေဆာက္ဖားကို ေျပာင္းေရႊ႕ကာ၊ တ႐ုတ္ျပည္က ေပးတဲ့ အသံလႊင့္စက္အစံုအလင္ တပ္ဆင္ထားတဲ့ အသံသြင္းကားႀကီး တစင္းေပၚကေန အသံလႊင့္လုပ္ငန္း လုပ္ေတာ့ တာမို႔၊ လစ္ဟာသြားတဲ့ အသံလႊင့္႐ုံႀကီးရဲ႕ဘယ္ဘက္တျခမ္းကို ဗဟုိစစ္ဦးစီးဌာန ေပါလစ္ဗ်ဴ႐ို ဦးတင္ရီ ဦးစီးဖြင့္လွစ္ၿပီး၊ ညာဘက္တျခမ္းကိုေတာ့ ဗဟိုဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးဌာနႀကီးမွဴး ေပါလစ္ဗ်ဴ႐ို ဦးေက်ာ္ျမ က ဦးစီးဖြင့္လွစ္တယ္။ ဗဟိုသုေတသန ဌာနမွဴးက ရဲေဘာ္ေအာင္ထက္ (ဖိုးသံေခ်ာင္း) ျဖစ္ၿပီး ဗဟိုဝါဒျဖန္႔ခ်ိ ေရး႐ုံးအုပ္က က်မ ရဲေဘာ္နီေမာ္ပါ က်မခင္ပြန္း ဗဟိုစစ္ဦးစီးဌာန ေကဒါ ရဲေဘာ္ေအးေမာင္ဟာ ဗဟိုစစ္ ဦးစီးဌာနမွာ ေပါလစ္ဗ်ဴ႐ိုရဲေဘာ္တင္ရီ၊ အျခားေကဒါမ်ားျဖစ္တဲ့ ရဲေဘာ္စိုးခ်စ္၊ ရဲေဘာ္ဝင္းသိန္း၊ ရဲေဘာ္ခ်စ္ေအာင္တို႔နဲ႔အတူ ဝလူမ်ဳိးစုလက္နက္ကိုင္ေတြရဲ႕ သတင္းကို အဆက္မျပတ္ အရယူေနၾကတယ္။ သတင္းထူးရင္ထူးသလို ဌာနက မိခင္နဲ႔ကေလးမ်ားကိုလာေျပာကာ၊ အမိန္႔ေပးတဲ့ အခ်ိန္ထြက္ခြါ ဘို႔လာေျပာၾကတယ္။ က်မတို႔ တညလံုး အိမ္မွာမအိပ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ ယုန္တင့္ကားလမ္းမႀကီးအတိုင္း ဝေျမာက္က ဆင္း လာတဲ့ ဝလူမ်ဳိးစုေတြရဲ႕ကားသံေတြဟာ ဝူးဝူးေဝါေဝါနဲ႔ တညလံုးဆူညံေနေတာ့တယ္။

မနက္ (၄) နာရီထိုးပါၿပီ။ ႏွစ္ဆန္းတရက္ေန႔ အာ႐ုံတက္ေတာ့မယ္။ ေညာင္နီကုန္းေပၚမွာေတာ့ အေမွာင္ထုႀကီးစိုးေန ဆဲပါ။ က်မတို႔ အိမ္ထဲမွာ ထိုင္ခ်ည္ထခ်ည္နဲ႔ တညလံုးဌာနအမိန္႔ကိုေစာင့္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကရင္ရဲေဘာ္ ေစာကိုဦးက "ရဲေဘာ္ နီေမာ္ ဝလက္နက္ကိုင္ေတြ အာဏာသိမ္းဘို႔ ဒီေတာင္ကုန္းေပၚ တက္လာေနၾကၿပီ။ ခင္ဗ်ား အျမန္ထြက္သြား ေတာ့၊ ေပါလစ္ဗ်ဴ႐ို ဦးေက်ာ္ျမရဲ၊ ဇနီး ေဒၚဦးစိန္ အိမ္မွာစုရပ္ ထားတယ္။ အမိန္႔ေပးတာနဲ႔ တ႐ုတ္ျပည္ဘက္ မံုအာဘက္ ကမ္းကို ေျပးၾကေတာ့" လို႔ ေျပာတာနဲ႔ က်မလဲ ၆ ႏွစ္ေက်ာ္အရြယ္ သားျဖစ္သူကို ေက်ာပိုးကာ အိမ္ထဲက အျမန္ထြက္ ေျပးလိုက္ပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာ ဝလူမ်ဳိးစုလက္နက္ကိုင္ေတြကလဲ က်မအိမ္ၿခံထဲကို လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးတဝင္းဝင္း စစ္ ဖိနပ္သံျပင္းျပင္းနဲ႔ ဝင္ေရာက္လာၾကကာ အိမ္ေခါင္းရင္းကိုေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး အိမ္ေနာက္ေဖးေတာင္ကုန္းအစြန္က ဂ်ာမဏီ ၿခံဳ႐ိုင္းေခၚ ဗီးစပ္ၿခံဳ႐ိုင္း ပင္ေတြလို နင္းၿပီးေနရာယူထားၾကတယ္။ က်မတို႔ အိမ္ေနာက္ေဖး ေတာင္ကမူစြန္းကေလးက ၾကည့္ရင္ပန္ဆန္း ျပန္႔ႀကီးတခုလံုးကို လွမ္းျမင္ရစၿမဲပါ။ လူမ်ဳိးစုေတြက က်မတို႔ ၿခံထဲျဖတ္ေက်ာ္ခ်ိန္မွာ က်မတို႔က ၿခံထဲ ကအထြက္မို႔ သီသီကေလးလြတ္သြားတာပါ။ က်မတို႔ သားအမိလဲ သစ္ပင္ရိပ္နဲ႔ ေမွာင္ရိပ္ခိုကာ ေဒၚဦးစိန္အိမ္ဘက္ကို ခပ္သုတ္သုတ္အေျပးတပိုင္းနဲ႔ အသံလႊင့္႐ုံေရွ႕ကေန ျဖတ္သြားရတယ္။ က်မတို႔ သားအမိ ေဒၚဦးစိန္အိမ္ကိုေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဝလူမ်ဳိးစု တပ္ခြဲတခြဲေလာက္ဟာ ညာသံေပးၿပီး အသံလႊင့္႐ုံ ဝန္းတံခါးမႀကီးကိုေသနတ္ဒင္နဲ႔ ထုစစ္ ဖိနပ္ေတြ နဲ႔ ကန္ေက်ာက္ ေဟး ေဟး ေဟး . . .  ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း . . .ဒိန္း ဒိန္း ဒိန္း ဆိုတဲ့ က်ယ္ေလာင္ျပင္းထန္တဲ့ ေအာ္သံထု႐ိုက္ သံေတြနဲ႔ အသံလႊင့္႐ုံဝန္းႀကီး ထဲဝင္ေရာက္လာကာ ဗဟိုစစ္ဦးဌာနဗဟိုဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးဌာန ဗဟိုသုေတသနဌာနထဲဝင္ၿပီး အာဏာသိမ္းလိုက္ၾကသံကို ၾကားေနၾကရတယ္။

ေပါလစ္ဗ်ဴ႐ို ဦးေက်ာ္ျမရဲ႕ ဇနီးေဒၚဦးစိန္အိမ္မွာဌာနက အိမ္ေထာင္သည္အမ်ဳိးသမီး ရဲေဘာ္မမ်ားနဲ႔ ကေလးမ်ား အား လံုးေရာက္ရွိၿပီး ဌာနအမိန္႔ကိုထိုင္ေစာင့္ေနစဥ္မွာ ရဲေဘာ္ေအာင္ထက္က "ခင္ဗ်ားတို႔ အားလံုးေျပးၾကေတာ့ အသံလႊင့္ ႐ုံဝန္းႀကီးကို သိမ္းလိုက္ၿပီ။ တ႐ုတ္ျပည္ မံုအာဘက္အျမန္ေျပးၾက" လုို႔ လာေျပာတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ က်မတို႔ ကေလးမိခင္ မ်ားအားလံုး ကေလးကိုယ္စီေက်ာပိုး၊ ကေလးမ်ားကို လက္ဆြဲကာ အသံလႊင့္ ႐ုံေနာက္ဖက္ျခမ္းေတာင္ကုန္းရဲ႕ ေျမလမ္း ေလးအတိုင္း ေလွ်ာစင္းစီးသလို ေလွ်ာခ် လိုက္ၾကတာ နမ့္ခါေခ်ာင္းကမ္းေဘး ေရာက္လာၾကေတာ့တယ္။ အားလံုးဟာ အဝတ္အထည္ ကိုယ္တခုေတြခ်ည္းပါ။ က်မတို႔ ေတာ္လွန္ေရးသက္တမ္းတေလွ်ာက္လံုး ႐ိုက္ကူးခဲ့တဲ့ ဓါတ္ပံုအယ္လ္ ဘန္နဲ႔ ကေလးအဝတ္ ႏွစ္စံုေလာက္ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲထည့္လာခဲ့ေပမဲ့ ဝလူမ်ဳိးစုေတြ လက္ကလြတ္ေအာင္ အေျပးမွာ မသယ္ႏိုင္ေတာ့လို႔ လမ္းမွာတင္ ပစ္ခ်ထားခဲ့ရတယ္။ အသက္အႏၲရာယ္က ပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိးက်ေရာက္လာႏိုင္တာမို႔၊ က်မ မွာ ပစၥတိုတလက္ကိုေတာ့ ကိုယ္နဲ႔မကြာ ယူေဆာင္လာတုန္းပါ။

နမ့္ခါေခ်ာင္းေရကလဲ ဧၿပီလမို႔ ေရအတိမ္ဆံုးအခ်ိန္၊ ေခ်ာင္းေရၾကည္လင္လို႔ ေခ်ာင္းေရေအာက္က ေက်ာက္တံုးေလး ေတြနဲ႔ ေရထဲမွာ ဆန္႔ေမ်ာေနတဲ့ ေရညႇိစိမ္းစိမ္းေတြကို မနက္အာ႐ုဏ္လင္းစမွာ ျမင္ေနရတယ္။ နမ့္ခါေခ်ာင္းက ေပ ၂ဝဝ' ေလာက္က်ယ္ပါတယ္။ ေရတိမ္ေတာ့ ျဖတ္ကူးလို႔လြယ္တယ္။ က်မတို႔ ကေလးမိခင္မ်ားနဲ႔ ကေလးမ်ားအားလံုး ဟာ ဝလူမ်ဳိးစုေတြရဲလက္ထဲမက်ေရာက္ေအာင္ ေခ်ာင္းတဖက္ကမ္းကို ကူးၾကရမယ္။ က်မတို႔အားလံုး တပ္ေဘာင္းဘီ ရွည္ေတြကို ဒူးအထိလိပ္တင္လိုက္ၾကကာ ကေလးေက်ာေပၚတင္ သူက တင္လက္ဆြဲ သူကဆြဲနဲ႔ ေခ်ာင္းေရထဲစဆင္း ၿပီး ေခ်ာင္းကို ကန္႔လတ္ျဖတ္လမ္းေလွ်ာက္ၾကရတယ္။ ေရထဲမွာ ေလွ်ာက္ရတာနဲ႔ ေရေအာက္က ေရညႇိကပ္တဲ့ ေက်ာက္တံုးေတြနင္းရတာေၾကာင့္ တကိုယ္လံုး ယိမ္းယိုင္ေနလို႔ တေယာက္၊ လက္တေယာက္ဆြဲၿပီး ေရထဲျဖတ္ကူး ၾကေတာ့ တ႐ုတ္နယ္စပ္မံုအာရြာရဲ႕ ကမ္းနံေဘးကို ေရာက္ပါေတာ့တယ္။ မံုအာကမ္းစပ္ သဲေသာင္ျပင္ေပၚက ရာဘာ စိုက္ခင္းမွာ ထိုင္ၿပီးအနား ယူေနရင္းနဲ႔ မိုးစင္စင္လင္းပါေတာ့တယ္။ မိုးလင္းၿပီး သဲသဲကြဲကြဲ ျမင္ေနရတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ က်မတို႔ အမ်ဳိးသမီးရဲေဘာ္ေတြဟာ ေညာင္နီကုန္းအသံလႊင့္႐ုံဘက္ကို လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လိုကတဲ့အခါမွာ ပါတီကို အာ ဏာသိမ္းလိုက္တဲ့ ဝလူမ်ဳိးစုလက္နက္ကိုင္ေတြဟာ ထြက္ေျပးတဲ့ ဗမာရဲေဘာ္ေတြရဲ႕ အိမ္တိုင္းကိုဝင္ေရာက္ ေမႊေႏွာက္ ေနတာ အိမ္ထဲက ပစၥည္းေတြကိုဆြဲယူေနၾကတာကို မသဲမကြဲလွမ္းျမင္ေနရပါတယ္။ က်မရဲ႕ ခင္ပြန္း စစ္ဦးစီးဌာန ေကဒါ ရဲေဘာ္ေအးေမာင္ကို ေပါလစ္ဗ်ဴ႐ို ရဲေဘာ္တင္ရီက ရွိတဲ့လက္နက္ေတြ အကုန္စုကာ ဂိုေဒါင္သစ္လက္နက္႐ုံကို အပ္ခိုင္းလိုက္တဲ့အတြက္ ရဲေဘာ္ေအးေမာင္ လက္နက္ေတြ တြန္းလွည္းနဲ႔တင္အသြား လမ္းမွာ ဝလူမ်ဳိးစု လက္နက္ကိုင္ ေတြရဲ႕ဖမ္းဆီတာခံလိုက္ရတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဝလက္နက္ကိုင္ေတြဟာ ဝေျမာက္ကလာတဲ့ ဝတပ္သားေတြျဖစ္တဲ့ အတြက္ ေဒသစိမ္းမ်က္ႏွာ စိမ္းေတြျဖစ္ေနတာမို႔ လက္နက္ေတြကို သူတို႔စစ္ေဆးေနတုန္း အလစ္မွာ ရဲေဘာ္ေအးေမာင္ နမ့္ခါေခ်ာင္းကိုျဖတ္ၿပီး တ႐ုတ္ျပည္မံုအာဘက္ကမ္းကို ေရာက္လာေတာ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဝလူမ်ဳိးေတြဟာ အထက္ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ အမိန္႔နဲ႔ ဗမာရဲေဘာ္ေတြကို အာဏာသိမ္းရတာမွန္ေပမဲ့ အသက္ကိုေတာ့ ရန္မရွာပါ။ ဝနယ္မွာ ေနလို္က ဆက္ေနႏိုင္တယ္။ ဝလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာေနရမယ္။ သြားလိုရာသြားရင္ လဲရတယ္လို႔ ေျပာပါ တယ္။ ခဏအၾကာမွာေတာ့ ေနပြင့္လာပါၿပီ။

ရဲေဘာ္ေအာက္ထက္၊ ရဲေဘာ္ခ်စ္ေအာင္၊ ရဲေဘာ္ဝင္းသိန္း၊ ရဲေဘာ္ေစာကိုဦး၊ ရဲေဘာ္စိုးခ်စ္စတဲ့ ေကဒါမ်ားဟာ စစ္ဦး ဌာနမွဴး ေပါလစ္ဗ်ဴ႐ို ဦးတင္ရီ၊ ဗဟိုဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးဌာနမွဴး ေပါလစ္ဗ်ဴ႐ို ဦးေက်ာ္ျမတို႔ကို တြဲေခၚကာ နမ့္ခါေခ်ာင္းကိုျဖတ္ လို႔ မံုအာဘက္ကမ္းကို ေရာက္လာၾကေတာ့တယ္။

မနက္မိုးစင္စင္လင္းတဲ့အခါမွာ ပန္ဆန္းမွာ တညလံုးျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အာဏာသိမ္းမႈကိုသိၿပီးျဖစ္တဲ့ တ႐ုတ္ျပည္ မံုအာ ဆက္သြယ္ေရးဌာန ပုလိပ္ေတြနဲ႔ ျပည္သူလြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္တပ္သားေတြဟာ မံုအာကမ္းစပ္ ရာဘာစိုက္ခင္း ေျမႀကီးေပၚမွာ ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ေနၾကတဲ့ က်မတို႔အားလံုးဆီကို ေရာက္လာၾကတယ္။ သူတို႔အားလံုးဟာ ဝတ္စံုအ စိမ္းေရာင္ ယူနီေဖာင္းနဲ႔ပါ။ လက္နက္ပါသလား လက္နက္ပါလား။ အပ္ပါ။ အပ္ပါလို႔ တရုတ္လိုေျပာေတာ့ က်မတို႔ ဗမာ ရဲေဘာ္ေတြထဲက လက္နက္ပါသူေတြတိုင္း တ႐ုတ္ပုလိပ္ေတြေရွ႕ ေျမႀကီးေပၚပံုခ်ထားလိုက္ၾကတယ္။ က်မလဲ အသက္ အႏၲရာယ္ကာကြယ္ဘို႔ ယူလာခဲ့တဲ့ စစ္ေဘာင္းဘီခါးပတ္ရွိ ပစၥတိုအိတ္ထဲက ၂ဝ မမ ပစၥတိုကို ညာလက္နဲ႔ဆြဲထုတ္ကာ ေျမႀကီးေပၚခ်ေပးလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ မနက္ေနျမင့္လာတာနဲ႔ အသက္ (၇ဝ) နီးပါး ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ကေလး ေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္ နံနက္စာေကၽြးေမြးဘို႔ မံုအာဘက္ကမ္းက ရွမ္းရြာေတြဆီကို သြားလိုက္ၾကေတာ့တယ္။ ရွမ္းရြာထဲက ရွမ္းေနအိမ္ေတြမွာ ခြင့္ပန္ၿပီးညအိပ္ညေန တည္းခိုေနထိုင္ကာ ဗကပ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ စီစဥ္ေပးမႈနဲ႔ အားလံုးစုေပါင္း ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ၾကရပါတယ္။ တပါတ္ခန္႔ၾကာၿပီး မုန္းမေခၚ ရွမ္းရြာကို တ႐ုတ္ဆက္သြယ္ေရးဌာန ရဲ႕ အစီအစဥ္နဲ႔ေျပာင္းေရႊ႕ကာ တာလပတ္စနဲ႔ အိမ္ပံုစံေဆာက္ လုပ္ထားတဲ့ တဲအိမ္မွာ ႏွစ္အိမ္ေထာင္တဲတလံုးက်ႏႈန္း စုေပါင္းေနထိုင္ကာ ဒုကၡသည္စခန္းဖြင့္လိုက္ၾကပါ ေတာ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ေကဒါတခ်ဳိ႕ကိုေတာ့ မုန္းလ်င္စ ခန္းမွာ သြားေရာက္ေနထိုင္ဘို႔ တ႐ုတ္ျပည္ ဆက္သြယ္ေရးဌာနက စီစဥ္ေပးပါတယ္။

ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္႐ုံးတ႐ုံးလံုးဟာလည္း ဝလူမ်ဳိးစုေတြ ႏွစ္ဆန္းတရက္ ဧၿပီ (၁၇) ရက္ေန႔မွာ အာ ဏာသိမ္းေတာ့မယ္ဆိုတာ ႀကိဳတင္သိထားပါတယ္။ သႀကၤန္အတက္ေန႔ည တညလံုးမွာ ဗဟို႐ုံးရွိဥကၠ႒နဲ႔ ေပါလစ္ဗ်ဴ႐ို ေခါင္းေဆာင္မ်ားအားလံုး မအိပ္ႏိုင္ၾကပါ။ လႈပ္လႈပ္ရြရြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ဘို႔အသင့္ျပင္ေနေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ဗဟိုေခါင္း ေဆာင္မ်ားအားလံုးဟာ အသက္ (၈ဝ) နားနီးအရြယ္ေတြမို႔ သြက္သြက္လက္လက္ မလႈပ္ရွားႏိုင္သလို အျမင္အာ႐ုံဟာ လဲ ခ်ဳိ႕တဲ့ေနပါၿပီ။ ကိုယ့္ေရာဂါနဲ႔သင့္ေတာ္တဲ့ အာဟာရနဲ႔ ေဆးဝါးမွီဝဲၿပီး အသက္ရွင္ေနတာလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးဟာ ေရရွည္စစ္ပြဲႀကီးျဖစ္လာေတာ့ မလိုလားအပ္တဲ့ ျပႆနာေပါင္းစံု ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ၈၅ ခုႏွစ္ ပါတီကြန္က ရက္မွာ ဥကၠ႒ထည့္သြင္းေျပာ ၾကားခဲ့ၿပီးျဖစ္တဲ့အတိုင္း ေကဒါေတြဟာ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့လူမ်ဳိးေရးကို လြန္ကဲစြာ ေရွ႕တန္း တင္လာတာကိုလဲ ေထာက္ျပခဲ့ပါတယ္။ ဝလူမ်ဳိးစုေတြက ဗမာျပည္ကြန္ျမဴပါတီကို အာဏာသိမ္းရတာဟာ ေရရွည္စစ္ ပြဲအတြင္း စစ္အစိုးရနဲ႔ အႏႈိင္အ႐ႈံးမဆံုးျဖတ္ႏိုင္႐ုံသာမက ရွည္ၾကာတဲ့ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲႀကီးေၾကာင့္ ဝလူမ်ဳိးေတြ အသက္မ်ားစြာဆံုး႐ႈံး အိမ္ေထာင္ေတြေသကြဲရွင္ကြဲကြဲ၊ ဒုကၡိတေတြမ်ားျပား႐ုံသာမက စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္ေၾကာင့္ အိုးအိမ္ ေတာင္ယာေတြပ်က္စီးတဲ့အတြက္ ဝနယ္တစ္ခုလံုး အငတ္ျပႆနာႀကီးကို မေျဖရွင္းႏိုင္ေတာပါ။ ၾကာရင္ ဝလူမ်ဳိး ေပ်ာက္သြားမွာေတာင္ စိုးရိမ္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ေရရွည္စစ္ႀကီးကို အယံုအၾကည္ မရွိေတာ့ ဘူး။ အုပ္ခ်ဳပ္တာလဲ မခံလိုေတာ့ဘူး။ ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးသာ လုပ္လိုေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီကို အာဏာသိမ္းရတာျဖစ္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ေကဒါမ်ားအားလံုး သြားလိုရာသြားႏိုင္တယ္လို႔ ဝလူမ်ဳိးစုေခါင္း ေဆာင္မ်ားက ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ႏွစ္ဆန္းတရက္ေန႔ မနက္လင္းအားႀကီးမွာ ဗဟို႐ုံးတ႐ုံးလံုးဟာ ေခါင္း ေဆာင္မ်ားရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ တ႐ုတ္ျပည္မံုအာဆိပ္ကမ္းကိုနမ့္ခါေခ်ာင္းကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးသြားလိုက္ေတာ့တယ္။

ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဥကၠ႒ သခင္ဗသိန္းတင္လည္း ပါတီႀကီး တပ္မေတာ္ႀကီး လြတ္ေျမာက္ေဒသႀကီးတခုလံုးကို ဦးေဆာင္ေနတဲ့ အျမင့္ဆံုး ေခါင္းေဆာင္ႀကီးျဖစ္တဲ့အားေလွ်ာ္စြာ အမွားအနဲဆံုးျဖစ္ေအာင္ ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားေနပံုရပါတယ္။ အသက္အရြယ္လဲ (၈ဝ) နားနီးျဖစ္ၿပီး ပင္ကိုယ္က်န္းမာေရးတေလွ်ာက္လံုး မေကာင္းခဲ့တဲ့ ဥကၠ႒ဟာ ဇရာဒုကၡနဲ႔ ပါတီနဲ႔ တပ္ရဲ႕ဖ႐ိုဖရဲၿပိဳကြဲမႈကို တၿပိဳင္ထဲရင္ဆိုင္ေနရတယ္။ ဥကၠ႒ဟာ ၁၅ ေပ ပတ္လည္မွ်သာက်ယ္တဲ့ သူရဲ႕အိမ္ခန္းထဲက ဝါးပက္လက္ ကုလားထိုင္ေပၚမွာ ဧၿပီ (၁၆) ရက္ည တညလံုးတည္ၿငိမ္စြာထိုင္ေန ေၾကာင္းသိရွိရတယ္။ ေတာ္လွန္ေရး သတိထားတဲ့အေနနဲ႔ ဥကၠ႒ဘိုက္ေပၚမွာ ကာဘိုင္ေသနတ္တလက္ တင္ထားတယ္လို႔ သိရတယ္။ ဧၿပီလမို႔ ရာသီဥတု ကလဲ ပူျပင္းတယ္။ ဝလက္နက္ကိုင္တပ္ေတြ ဝေျမာက္ကေန ဝေတာင္ပန္ဆန္း ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ရွိရာကို ကားနဲ႔တမ်ဳိး၊ ေျခ လ်င္တဖံုအလံုးအရင္း ဝင္ေရာက္လာၿပီဆိုတာကိုလဲ ဆက္သြယ္ေရးသတင္းေတြအရ သိထားၿပီးသားမို႔ အတြင္းရန္ကို ဘယ္လိုမွမေခ်မႈန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနတာက အေကာင္းဆံုးအေနအထားနဲ႔ ရင္ဆိုင္ျခင္းလို႔ ဆင္ျခင္ထားပံု ရပါတယ္။ ဇရာဒုကၡ ခံစားေနရတဲ့ ဥကၠ႒ သခင္ဗသိန္းတင္ဟာ ဝလူမ်ဳိးစုလက္ကိုင္ေတြရဲ႕ ပါတီေခါင္းေဆာင္မႈအေပၚ ျငင္းဆိုတာကိုလက္ေတြ႔ ခံစားေနရပါၿပီ။ အသက္(၂ဝ)ေက်ာ္ ေက်ာင္းသားဘဝ။ ၁၉၃၆-ခုႏွစ္ကထဲက ႏိုင္ငံေရး နယ္ ပယ္ထဲကို ဖခင္ႀကီးရဲ႕အားေပးမႈနဲ႔ ေျခစံုပစ္ဝင္လာတဲ့ ဥကၠ႒ သခင္ဗသိန္းတင္ဟာ မိမိဇာတိခ်က္ျမႇဳပ္ ထားဝယ္ေဒသကို လဲ စြန္႔ခဲ့တယ္။ မိမိညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေဆြမ်ဳိး တစုကိုလဲ စြန္႔ပစ္ခဲ့တယ္။ မိမိအိမ္ေထာင္သည္ ဇနီးနဲ႔သားသမီးမ်ားကိုလဲ စြန္႔ခဲ့တယ္။ အခုလဲ မိမိေတာ္လွန္ေရး ခရီးၾကမ္းႀကီးတေလွ်ာက္လံုးမွာ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ပါတီ၊ တပ္၊ အေျခခံေဒသႀကီး ကို စြန္႔လႊတ္ရေတာ့မယ္။ ဥကၠ႒ဟာအသက္အရြယ္အရ ေတာ္လွန္ေရး အေတြ႔အႀကံဳအရ တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္ၿပီးျဖစ္တဲ့ အတြက္ ဘဝတိုင္းမွာ လူတိုင္းႀကံဳေတြ႔ၾကရတဲ့ ေလာကဓံတရားနဲ႔ ေလာကရဲ႕ျဖစ္မႈပ်က္မႈ မၿမဲေသာတရားေတြအေပၚ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ေနဟန္ရွိတယ္။

ဥကၠ႒ဟာ ဘဝတသက္တာလံုး ျပည္သူလူထု ဘဝလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္နဲ႔ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ခဲ့တာပါ။ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ျပည္သူ႔ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရးႀကီး မေအာင္ျမင္ေသးေပမဲ့လည္း အသက္အရြယ္ႀကီးၿပီး က်န္းမာေရး တေလွ်ာက္လံုး မေကာင္းခဲ့တဲ့အတြက္၊ လူသားတေယာက္အေနနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး အနားယူသင့္ပါၿပီ။ ေနာက္တခု က်မတို႔ သိရတာက တ႐ုတ္ျပည္မံုအာဘက္ကမ္းက ဆက္သြယ္ေရးဌာနကေန အေၾကာင္းၾကားခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဥကၠ႒ တရုတ္ျပည္မွာ အနားလာယူေနထိုင္ဘို႔ပါ။ ဒီအေၾကာင္းကို ၾကားသိရင္ သိခ်င္းဘဲ ဝလူမ်ဳိးေတြဟာ ဥကၠ႒ ဘိုက္ ေပၚကကာဘိုင္ကိုသိမ္းလိုက္ၿပီး ဥကၠ႒ထိုင္ေနတဲ့ ဝါးပိုးဝါးႏွစ္လံုးအလယ္မွာ တာလပတ္စိမ္းစတပ္ထားတဲ့ ပက္လက္ ကုလားထိုင္ကို ႏွစ္ေယာက္တဖက္စီထမ္းစင္လို မ,ကာ ထမ္းလိုက္ၾကကာ ဥကၠ႒ေနအိမ္ခန္းကေန အိမ္ေရွ႕ကားလမ္း မေပၚ ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္လို႔ သိရတယ္။ ေတာင္ကုန္းကေန ေတာင္ေအာက္ ဆင္းတဲ့ျဖတ္လမ္းေရာက္ေတာ့ နမ့္ခါ ေခ်ာင္းစပ္ေဘးအထိ ျဖည္းျဖည္းဆင္းလာခဲ့ၾကေတာ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဝလူမ်ဳိးစုေတြဟာ ဗဟို႐ုံးနဲ႔ မလွမ္းကမ္း နမ့္ခါ ေခ်ာင္းကမ္းစပ္ေရာက္ေတာ့ ေခ်ာင္းကူးတံတားေပၚကို ျဖတ္ေက်ာ္ကာ မံုအာဘက္ကမ္းအေရာက္ ဥကၠ႒ကုိ ထမ္းေခၚ လာခဲ့ၾကေၾကာင္းသိရတယ္။ တဖက္ႏိုင္ငံ တ႐ုတ္ျပည္ကမ္း မံုအာေရာက္တာနဲ႔ ဆက္သြယ္ေရးဌာန တ႐ုတ္ပုလိပ္မ်ားနဲ႔ တ႐ုတ္ျပည္သူ လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္သား ဆယ္ဦးခန္႔ကို တပ္ဝတ္စံုစိမ္းေတြနဲ႔ေစာင့္ႀကိဳေနတာ ေတြ႔လိုက္ရ တယ္။ ဥကၠ႒သခင္ဗသိန္းတင္ကို ကားေပၚတက္ေစကာ တ႐ုတ္ျပည္ မုန္းလ်င္ၿမိဳ႕သို႔ ေခၚေဆာင္သြားေၾကာင္း သိလိုက္ ရပါတယ္။

စာမူရွင္ … နီေမာ္
(Ni Maw ေဖ့စ္ဘြခ္မွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္)

No comments: