 |
| ပါတီကြန္ဂရက္ အစည္းအေဝးခမ္းမ မုခ္ဦး |
အခ်ိန္က ၁၉၈၅ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလပါ။ ဆိုေတာ့ ဒါဟာဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ထူေထာင္ၿပီးလို႔ ၄၆ ႏွစ္ေျမာက္ ကာလ၊ ပါတီရဲ႕ဒုတိယကြန္ဂရက္က်င္းပၿပီးလို႔ အႏွစ္ ၄၀ ၾကာတဲ့၊ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဆင္ႏႊဲခဲ့တာ ၃၇ ႏွစ္႐ွိတဲ့ ကာလျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ေနခဲ့တာ ၃၇ ႏွစ္ေျမာက္တဲ့ႏွစ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုအခါမွာ
ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဗဟိုေကာ္မတီကေန ပါတီရဲ႕တတိယ အႀကိမ္ေျမာက္ကြန္ဂရက္ကိုက်င္းပဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာ ျဖစ္္ပါတယ္။
ကြန္ဂရက္ကို စက္တင္ဘာလ ၉ ရက္ေန႔ကေန ေအာက္တိုဘာလ ၂ ရက္ေန႔အထိ၊ မနက္ပိုင္းနဲ႔ ညေနပိုင္း၊ တေန႔ ၇ နာရီေလာက္၊၂၄ ရက္ၾကာ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ဦးစီးက်င္းပတာက အဲဒီတုန္းက လက္႐ွိဗဟိုေကာ္မတီအဖြဲ႔နဲ႔ ယူနစ္အသီး သီးက ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ပါ၀င္ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ကြန္ဂရက္သဘာပတိအဖြဲ႔က ဦးစီးက်င္းပတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စုစုေပါင္း ကိုယ္စားလွယ္ ၁၉၆ ေယာက္ တက္ေရာက္ခြင့္႐ွိၿပီး ေန႔စဥ္တက္သူက ၁၇၀ ေက်ာ္ေလာက္ ႐ွိပါတယ္။ ကိုယ္စားလွယ္ ေတြဟာ ဗဟိုနဲ႔ေနာက္တန္းလြတ္ေျမာက္ေဒသ ဌာနအသီးသီးက၊ ေပ်ာက္ၾကားေဒသက၊ ေ႐ွ႕တန္းတပ္မ်ားက ေျမေအာက္လုပ္ငန္းက၊ အမ်ဳိးသားအမ်ဳိးသမီးေတြ ရဲေဘာ္ေတြ၊ လူမ်ဳိးအားျဖင့္ ဆိုရင္လည္း ဆယ္မ်ဳိးထက္မနည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ လူတန္းစားအားျဖင့္ေတာ့ ေက်းလက္ဆင္းရဲသားက အမ်ားဆံုးျဖစ္ၿပီး၊ အလုပ္သမား၊ ေက်ာင္းသား ပညာတတ္ေတြလည္း ပါပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္သားေတြေပါ့။
ကြန္ဂရက္ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ လက္ေတြ႔လုပ္ငန္းေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ဆပ္ေကာ္မတီေတြ၊ တျခားအဖြဲ႔ငယ္ေတြဖြဲခဲ့ပါတယ္။ မွတ္မိသေလာက္ဆိုရင္ အဲဒီအထဲမွာ တည္ေဆာက္ေရး၊ ဧည့္ခံေရး၊ ႀကိဳဆိုေရး၊ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ စတဲ့အဖြဲ႔ေတြပါ။
တကယ္ကေတာ့ ကြန္ဂရက္ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ ကြန္ဂရက္မတိုင္မီကတည္းက ရက္အခ်ဳိ႕တင္ႀကိဳေရာက္ေန မာေရး၊ ခ်က္ျပဳတ္ေရး၊ လံုၿခံဳေရးစတဲ့ဆပ္ေကာ္မတီ စတာေတြပါ၀င္ပါတယ္။ လုပ္အားကို ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္သားေတြ သာမက ပန္ဆန္းမွာေရာက္႐ွိေနၾကတဲ့ တပ္ေပါင္းစုအမ်ဳိးမ်ဳိးကရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ ပန္ဆန္းၿမိဳ႕နယ္ေကာ္မတီက တာ၀န္႐ွိသူ ေတြနဲ႔ ပန္ဆန္း တ၀ိုက္က ေဒသေနလူထုဆီက ယူၾကရပါတယ္။
ကြန္ဂရက္ကိုက်င္းပတာက ၀နယ္ေတာင္ပိုင္း၊ ပန္ဆန္းမွာ႐ွိတဲ့ ျပည္သူ႔အသံေတာင္ကုန္းေပၚမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အကာ မပါတဲ့ ဧရာမတဲႀကီးတလံုးကို ယာယီထိုးခဲ့တာပါ။ အကာမပါဘူးဆိုေပမဲ့ မိုးမပက္ေအာင္လို႔ သက္ကယ္မိုးကို အင္မတန္ နိမ့္တဲ့ေနရာအထိ အဖီေတြခ်ထားတာမို႔ (ကြန္ဂရက္က်င္းပခ်ိန္က မိုးတြင္းႀကီးပါ) ပံုမွန္တံခါးကမဟုတ္ဘဲ အမိုးေအာက္က ၀င္ခ်င္ရင္ ခါးကုန္း၊ ေခါင္းငံု႔၀င္ရပါတယ္။ ျပည္သူ႔အသံ၀င္းရဲ႕အ၀င္ေပါက္မွာေတာ့ အ၀ါေရာင္ တူတံဇင္ပံုႀကီးကို ၀ါးနဲ႔ ကပ္နဲ႔လုပ္ၿပီး မုခ္ဦးႀကီးလိုဆင္ထားပါတယ္။ ဒီေအာက္က ျဖတ္၀င္သြားတယ္ဆိုရင္ပဲ ကြန္ျမဴနစ္ေတြရဲ႕ အခမ္းအနားႀကီးတခုကို ၀င္သြားရတယ္လို႔ ခံစားရေစပါတယ္။ ကြန္ဂရက္မွာတင္မယ့္ စာတန္းေတြ၊ အထူးသျဖင့္ အတြင္းေရးမွဴး အစီရင္ခံစာကို ကြန္ဂရက္ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ အစုေတြခြဲၿပီး တင္ႀကိဳေဆြးေႏြးၾကပါတယ္။ ဒီလို အင္မတန္နက္နဲတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို ရက္နဲ႔ခ်ီေဆြးေႏြးရတဲ့ ကြန္ဂရက္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို မၿငီးေငြ႔၊ စိတ္မပ်က္ေအာင္လည္း တဘက္မွာ စီစဥ္ေပးရပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြန္ဂရက္ကာလတ၀ိုက္၊ ပန္ဆန္းမွာ ေဗာ္လီေဘာၿပိဳင္ပြဲေတြ၊ အဆို အကအဖြဲ႔ေျဖေဖ်ာ္မႈေတြ၊ ႐ုပ္႐ွင္ျပတာေတြဟာ ေန႔စဥ္လို၊ တရက္ျခားလို ႐ွိခဲ့ပါတယ္။ ကြန္ဂရက္မတိုင္မီကတည္းက ဗဟို ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရးဌာနတီး၀ိုင္းကေန ကြန္ဂရက္အႀကိဳသီခ်င္းေတြစပ္ထားခဲ့ၿပီး အဲဒါေတြနဲ႔ေဖ်ာ္ေျဖတာ၊ ျပည္သူ႔အသံကေန အသံလႊင့္တာေတြ ႐ွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဓာတ္ပံုျပပြဲဆိုၿပီး ကြန္ဂရက္ လႈပ္႐ွားမႈေတြဓာတ္ပံုေတြ၊ မိတၱဴကူးပံုေတြကို ကိုယ္စားလွယ္ေတြကိုေရာ တျခားလူေတြကိုပါ ျပသပါတယ္။ ေဗာ္လီေဘာပြဲဆိုရင္ တက္လာတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြထဲက အသင္း ၄ သင္းနဲ႔၊ ပန္ဆန္းတ၀ိုက္မွာ႐ွိတဲ့ ေနာက္တန္းဌာနေတြ၊ လူထုအဖြဲ႔အစည္းေတြက အသင္း၉သင္း၊ စုစုေပါင္း ၁၃ သင္းေတာင္ ၿပိဳင္ၾကတာပါ။
ကၽြန္ေတာ္က သတင္းနဲ႔ျပန္ၾကားေရးအဖြဲ႔မွာ တာ၀န္က်ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔မွာ ကၽြန္ေတာ္အပါ ၿမိဳ႕ကလာတဲ့ ရဲေဘာ္ ၅ ဦး ပါ၀င္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္က တာ၀န္ခံျဖစ္ပါတယ္။
 |
| (၀ဲမွယာ- ရဲေဘာ္ေက်ာ္ျမ၊ ရဲေဘာ္မ်ဳိးျမင့္၊ ရဲေဘာ္ေဖတင့္၊ ရဲေဘာ္သခင္ဗသိန္းတင္) |
ေကာ္မတီ၊ ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈ အဖြဲ႔၀င္ရဲေဘာ္ၾကင္ေမာင္က အခမ္းအနားမွဴးအျဖစ္တာ၀န္ယူပါတယ္။ ဗဟိုေကာ္မတီ အစီရင္ခံစာကို ဥကၠ႒သခင္ဗသိန္းတင္ကပဲ ဖတ္ၾကားတင္သြင္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတင္းနဲ႔ျပန္ၾကားေရးအဖြဲ႔ေလး ကေတာ့ စင္ျမင့္ရဲ႕အေရွ႕က ေထာင့္တေထာင့္မွာ စာပြဲႏွစ္လံုးနဲ႔ထိုင္ရပါတယ္။ ဒီအဖြဲ႔ကကြန္ဂရက္နဲ႔ ကြန္ဂရက္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ႕လုပ္ကိုင္လႈပ္႐ွားမႈေတြကို ေန႔စဥ္ပဲသတင္းလႊာေတြထုတ္ၿပီးေဖာ္ျပ၊ ျဖန္႔ခ်ိရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ေကာ္ပီယာမိတၱဴကူးစက္႐ွိေနၿပီမို႔ အဲဒီသတင္းလႊာမွာ ဓာတ္ပံုေတြ၊ ကာတြန္းေတြပါ ပါ၀င္ပါတယ္။
ဒီကြန္ဂရက္မွာ (၁) ဗဟိုေကာ္မတီရဲ႕ႏိုင္ငံေရးအစီရင္ခံစာနဲ႔ ပါတီဗဟိုေကာ္မတီရဲ႕ပါတီဘ႑ာေရးအစီရင္ခံစာတို႔ကို ေဆြးေႏြးအတည္ျပဳခဲ့ၾကၿပီး ဗဟိုေကာ္မတီအသစ္ကို ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက မဲေပးၿပီးေ႐ြးျခယ္တင္ေျမႇာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ မဲေတြကိုလည္း အားလံုးေ႐ွ႕မွာပဲေရတြက္ၿပီး ေက်ာက္သင္ပုန္းႀကီးေပၚမွာေရးျပပါတယ္။
တတိယကြန္ဂရက္မွာ ေျပာစမွတ္ျပဳေလာက္တဲ့ ထူးျခားခ်က္တခုကေတာ့ ကြန္ဂရက္ကိုတႏွစ္ေလာက္ အခ်ိန္ယူၿပီး အႀကိဳေဆြးေႏြးပြဲေတြ၊ တနည္း ေအာက္ေျခကြန္ဂရက္ေတြကို စနစ္တက်လုပ္ခဲ့တာပါပဲ။ အဲဒီကြန္ဂရက္ေတြကို တာ၀န္ ေပးထားတဲ့လူေတြ၊ တခါတေလ ဗဟိုေကာ္မတီလူႀကီးေတြကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္နားေထာင္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလို တာ၀န္ေပးခံရလို႔ သြားႀကီးမွဴးက်င္းပ၊ ႐ွင္းျပသူေတြဟာ တက္ေရာက္သူကိုယ္စားလွယ္ေတြေျပာတာေတြကို ေသေသ ခ်ာခ်ာနားေထာင္ယံုမက ေသေသခ်ာခ်ာျပန္ေျဖၾက၊ ႐ွင္းျပတာလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီနယ္ကြန္ဂရက္ဆိုတာေတြက ၀နယ္ေျမာက္ပိုင္း၊ ၀နယ္ေတာင္ပိုင္း၊ က်ဳိးတံုေျမာက္ပိုင္း၊ ကိုးကန္႔၊ က်ဳိင္းတံုအေ႐ွ႕ပိုင္း စတဲ့ေဒသေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ သက္ ဆိုင္ရာေဒသမွာ ႀကီးမွဴးက်င္းပႏိုင္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ အဆင္မေျပရင္ သက္ဆိုင္ရာစစ္ေဒသဗဟိုကေန တာ၀န္ယူ မယ့္ ရဲေဘာ္ေတြလႊတ္ေပးရပါတယ္။ တခါတေလ တနသၤာရီတိုင္းက ရဲေဘာ္ေစာဟန္လို ဗဟိုေကာ္မတီ လူႀကီးေတြလည္း အဲဒီလိုေဆြးေႏြးပြဲေတြကို လိုက္သြားၿပီး ပါ၀င္ကူညီပါတယ္။
မွတ္ေလာက္သားေလာက္ကေတာ့ ဒီကြန္ဂရက္မွာ ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈအဖြဲ႔၀င္ေတြက ရဲေဘာ္ေတြေ႐ွ႕မွာ သူတို႔ ကိုယ္သူတို႔ ေ၀ဖန္ေရးလုပ္ျပတာပါပဲ။ ဥပမာဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈအဖြဲ႔၀င္ ရဲေဘာ္ေက်ာ္ျမက သူ႔အေနနဲ႔ အရင္ ပဲခူ႐ိုးမ ဗဟိုေကာ္မတီမွာ မွားယြင္းတဲ့ ပါတီတြင္းအေရးယူမႈေတြလုပ္ေတာ့ သူလည္းလိုက္ၿပီးမွားမိတယ္ဆိုတာကို ၀န္ခံ ေျပာျပတာနဲ႔ ဗဟိုေကာ္မတီအဖြဲ႔၀င္ (ေနာင္မွာ ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈအဖြဲ႔၀င္) ျဖစ္တဲ့ ရဲေဘာ္ေဖေသာင္းက လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး အေစာပိုင္းတုန္းက သူအလံနီထဲပါသြားတာ (ေနာက္ေတာ့ ပါတီကိုျပန္ေျပာင္းလာတယ္) မွားတဲ့အေၾကာင္း ၀န္ခံေျပာဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။
 |
| (ကြန္ဂရက္ကာလတြင္ထုတ္ေ၀ခဲ့ေသာ သတင္းလႊာတေစာင္ရဲ႕အဖံုး) |
ကြန္ဂရက္ႀကီးက ရလိုက္တဲ့အသိတရားေတြထဲမွာ ပါတီလမ္းစဥ္၊ ပါတီလုပ္တို႔အျပင္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္နယ္ခ်ဲ႕စနစ္ ျပႆနာနဲ႔ ဗမာျပည္ေတာ္လွန္ေရး ဒီေရျမင့္ရဲ႕ ျပႆနာတို႔အေၾကာင္း သက္ဆိုင္ရာေခါင္းေဆာင္ေတြက ႐ွင္းျပတာပါပဲ။ နက္႐ိႈင္းတဲ့သေဘာတရားကို လက္ေတြ႔နဲ႔ယွဥ္နားလည္လိုက္ရလို႔ အလြန္ေက်နပ္မိၾကတာပါ။
ဒီလိုနဲ႔ ကြန္ဂရက္ႀကီးၿပီးေတာ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ကိုယ္တာ၀န္႐ွိရာကို တဖြဲဖြဲျပန္ၾကပါတယ္။ လိုက္ပို႔ႏိုင္သူေတြကိုလိုက္ ပို႔ၾက၊ ႏႈတ္ဆက္ၾကနဲ႔ ေ႐ွ႕လုပ္ငန္းေတြအတြက္ စဥ္းစားရင္းအားတက္ၾကရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့…
ကြန္ဂရက္က်င္းပခဲ့တဲ့ စင္ျမင့္ႀကီးနဲ႔ စင္ျမင့္ႀကီး၊ ေနာက္ၿပီး အ၀င္မုခ္ႀကီးကို ျပန္ဖ်က္ရတဲ့အခါမွာေတာ့ အင္မတန္မွ ၀မ္းနည္းခံစားမိတာကို မွတ္မိေနပါတယ္။
စတုတၳအႀကိမ္ေျမာက္ ပါတီကြန္ဂရက္ကို ဘယ္ေတာ့မွမ်ား က်င္းပႏိုင္မွာပါလိမ့္လို႔လည္း ေတြးေနမိတာေပါ့။
ဖိုးသံ (လူထု)
No comments:
Post a Comment