ၾကားဖူးသမွ် ေျပာရမွာျဖင့္
တလံုးခ်ိဳင့္ဟာ အေန “မိုက္” လို႔
ဒူးေနရာဒူး ေတာ္ေနရာေတာ္ မွန္ရာေနတတ္
ႏွိမ့္ခ်႐ိုးသား လုပ္ကိုင္စားေသာက္
ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း လံုးပန္းစြမ္းအင္
လႊမ္းသည္ေၾကာင့္လည္း
“အတၱ” ဟူ၍ အယူစြဲၾက
“အဆင့္မဲ့” ဟူ၍ အထင္မွားၾက၊
စိတ္ဓာတ္အင္အား ေျဖာင့္မတ္စြာျဖင့္
အံ၀င္ဂြင္က် အင္အားတင္းမာ
စိတ္မွာရွင္းလင္း ဘ၀င္မ႐ွဳပ္
ျပဳတ္က်ျငားလည္း “ေၾကာင္က်” က်သည္
သက္သာေပ၏ ။
သို႔ေသာ္အမွန္ စဥ္းစားဥာဏ္ျဖင့္
သံေ၀ဂတရား ရယူရန္ကား
ႏွစ္လံုးခ်ဳိင့္မွ သံုးလံုးခ်ဳိင့္သို႔
ေလးလံုးခ်ဳိင့္မွ ငါးလံုးခ်ဳိင့္သို႔
ဆင္ျခင္ကင္းမဲ့ ေလာဘျမင့္မိုရ္
မက္လံုးပို၍
အေရွ႕အေနာက္ ေတာင္ေျမာက္မျမင္
မ်က္ကန္း “အင္” တြင္ “ဂြင္” ၀င္လႈပ္ရွား
ျပဳတ္က်ျငားေသာ္
“ေၾကာင္က်” မက် “ေခြး ၀က္က်” က်သည္
နစ္နာေပ၏။
ေအာ္… သာတုန္းေတာ့ “စံ” နာရင္ေတာ့ “ခံ”
“ထိ” မွနာ “ေသ” မွသိ ဤ “ငတိ” “ငတံုး”
ေရွးထံုးပယ္၍ ေတြ႔ႀကံဳအမွား
ေစ်းသံုးလြယ္၍ မြဲကိန္းဆိုက္ရ
ဤအျဖစ္သႏွစ္ မသိျငားေၾကာင့္
“ေဘာ္ဒါ” ရွင္းလင္း ကံကုသိုလ္ကြင္း
အလင္းေရာင္မွိတ္ မဲေမွာင္ရိပ္၀ယ္
မေတာက္တေခါက္ အျမင္ေပါက္ေသာ္
ေတာက္ေလ်ာက္လြဲမွား လူသားသခင္
အဆင္အၿမဲ သင္ “ေဂါက္” ပြဲ၀င္ေနအံုးေတာ့မည္လား။
ဤကား တည့္မွတ္ဥာဏ္ရွင္
ေရျပည့္အိုးလို ေဘာင္ဘင္မခတ္
အဆင့္တလံုးခ်ိဳင့္ အဆံုးသတ္သံေ၀ဂပဲေလ ။ ။
No comments:
Post a Comment