မၾကာေသးခင္ကပဲ ျမန္မာၿငိမ္းခ်မ္းေရးစင္တာရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သူ ဝန္ႀကီးဦးေအာင္မင္း လူသိရွင္ၾကားေျပာလုိက္တဲ့ကိစၥတခု ရိွပါတယ္။ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္လို႔ ေခၚတဲ့ ABSDF ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြ အပါအဝင္
လက္ရိွအဖြဲ႔ဝင္ေတြ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ကိစၥမ်ားနဲ႔ဆက္စပ္လို႔ တရားစြဲဆိုတာ အေရးယူတာမ်ဳိး ႏုိင္ငံေတာ္က မလုပ္ပါဘူးတဲ့။ သို႔ေသာ္လည္း အတိတ္က ရာဇဝတ္မႈက်ဴးလြန္ထားတာေတြရိွလို႔ က်ဴးလြန္ခံခဲ့ရတဲ့ ျပည္သူေတြထဲက တစံုတဦးက တရားစြဲဆိုမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ႐ံုးေတာ္မွာရင္ဆုိင္ရလိမ့္မယ္လို႔ ေျပာၾကားလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစကားကို အစိုးရနဲ႔ ABSDF ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူလက္မွတ္ေရးထိုးပြဲအၿပီးမွာ ေျပာလုိက္တာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အေတာ္မ်ားမ်ားက မွတ္ခ်က္ခ်ပါတယ္။ ဘာတုန္းဆိုေတာ့ အစိုးရဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္နဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ အဆင့္ႏွစ္မ်ဳိးထား ႏွစ္ဖက္ခြၿပီး လုပ္ေနတာလို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးတုန္းကလည္း တခါထဲ အၿပီးသတ္ လႊတ္ေပးလုိက္တာမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ ပုဒ္မ ၄ဝ၁ နဲ႔ ေထာင္သက္ကို အေႂကြးခ်န္သလို ခ်န္ထားၿပီးမွ လႊတ္ေပးတာမ်ဳိး ျဖစ္ေနတာကို ၾကည့္ပါလားဆိုၿပီး ေထာက္ျပလာသူေတြလည္း ရိွပါတယ္။ မွန္ပါတယ္ ဒါဟာလည္း ႏွစ္ဖက္ခြထားတဲ့ ေပၚလစီမ်ဳိးလို႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ အစိုးရေခါင္းေဆာင္ေတြ မၾကည္မသာျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ျပန္ဖမ္းလို႔ရတယ္၊ တရား႐ံုးပို႔လို႔ရတယ္၊ ေထာင္ခ်လို႔ရတယ္လို႔ ေျပာတာနဲ႔အတူတူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တေနရာမွာ အဖုကေလး အထစ္ကေလး ခ်န္ထားတယ္လို႔လည္း ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္း ရပါတယ္။
ဝန္ႀကီးဦးေအာင္မင္း အဲသလို ေျပာၾကားလုိက္တာဟာ သာမန္အားျဖင့္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ABSDF တခုထဲသာ ၫႊန္းဆိုတယ္လို႔ ထင္စရာရိွပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ဒီစကားဟာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲထားတဲ့ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႔အစည္းေတြက ေခါင္းေဆာင္ ႀကီးငယ္လတ္ေတြနဲ႔လည္း သက္ဆိုင္ေနပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးအရ အစိုးရနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲထားေပမယ့္ ႏုိင္ငံသားတဦးဦးက သူတို႔အေပၚမွာ ရာဇဝတ္မႈက်ဴးလြန္ခဲ့တယ္လို႔ အမႈဖြင့္လာရင္ ႐ံုးေတာ္မွာ ရင္ဆုိင္ရလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းမက္ေဆ့ခ်္ကို ေပးလုိက္တာနဲ႔လည္း အတူတူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာေျပာရမယ္ဆိုရင္ KIO က အစိုးရနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲလုိက္ၿပီ ဆိုပါစို႔။ ကခ်င္နယ္ေျမထဲမွာ တုိက္ပြဲေတြလည္း မရိွေတာ့ဘူး ဆိုပါစို႔။ သို႔ေသာ္လည္း တခ်ိန္တုန္းက ေကအုိင္ေအတပ္က ဘယ္သူဘယ္ဝါက ဆက္ေၾကးမေပးလို႔ဆိုၿပီး ရြာသားသံုးဦးကို သတ္ခဲ့တယ္လို႔ အသတ္ခံရတဲ့မိသားစုဘက္က စြပ္စြဲၿပီး တရားစြဲမယ္ဆိုပါစို႔။ အဲဒီ ေကအုိင္ေအတပ္က တာဝန္ရိွသူဟာ ဝန္ႀကီးဦးေအာင္မင္းအဆိုအရ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ႐ံုးေတာ္မွာ အမႈကို ရင္ဆုိင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးဟာ ရာဇဝတ္မႈေျမာက္ေနတာကိုး။
အစိုးရဟာ ႏွစ္ဖက္ခြထားတဲ့ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းကို က်င့္သံုးေနတယ္လို႔ ေထာက္ျပသူမ်ားရိွေနတာကို အထက္မွာ ေျပာခ့ဲၿပီးပါၿပီ။ ထင္မယ္ဆိုလည္း ထင္ေလာက္ပါတယ္။ လူေတြအေနနဲ႔ အစိုးရကို ေခတ္အဆက္ဆက္ အယံုအၾကည္မွ မရိွခဲ့တာကိုး။ သို႔ေသာ္လည္း ဒီေနရာမွာ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ေျပာင္းျပန္စဥ္းစားမိပါတယ္။ အတိတ္တုန္းက အစိုးရစစ္တပ္ အပါအဝင္ အစိုးရမဟုတ္တဲ့ လက္နက္ကုိင္တပ္ေတြဘက္က ရာဇဝတ္မႈက်ဴးလြန္ခဲ့သူ မည္သူမဆို သက္ဆုိင္ရာ မိသားစုမ်ားက အခုလိုအခ်ိန္မွာ တရားစြဲဆိုမယ္ဆိုရင္ စြဲလို႔ရႏုိင္တယ္လို႔ ဝန္ႀကီးဦးေအာင္မင္းက ABSDF ကို ၾကားခံထားၿပီး သြယ္ဝိုက္ေျပာတာမ်ဳိးေကာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား။ ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုေတာ့ ဝန္ႀကီးဦးေအာင္မင္းက ABSDF တခုထဲကိုသာ တရားစြဲလို႔ရႏုိင္တယ္၊ အစိုးရစစ္တပ္ အပါအဝင္ က်န္တဲ့ လက္နက္ကုိင္တပ္မ်ား ရာဇဝတ္မႈက်ဴးလြန္ခဲ့တာကို တရားစြဲလို႔ မရဘူးလို႔ အတိအလင္း ေျပာမထားတာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္က ရွစ္ေလးလံုး ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီးမွာ ႏုိင္ငံသားေပါင္း အနည္းဆံုး သံုးေထာင္ေလာက္ဟာ လမ္းမေတြေပၚမွာ အစိုးရစစ္တပ္ရဲ႕ ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ျခင္းကို ခံခဲ့ရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ေတြကေတာ့ ေထာက္လွမ္းေရး စစ္ေၾကာေရးစခန္းေတြမွာ အသတ္ခံခဲ့ရတယ္။ တခ်ဳိ႕ေတြကေတာ့ ေထာင္ေတြထဲမွာ၊ အလုပ္ၾကမ္းစခန္းေတြမွာ ႏိွပ္စက္ခံရရင္း ေသဆံုးခဲ့ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ေသာ ႏုိင္ငံသားမ်ားကေတာ့ တုိင္းရင္းသား ေရွ႕တန္းနယ္ေျမေတြမွာ အစိုးရစစ္တပ္ရဲ႕ ရမ္းကားမႈေၾကာင့္ ေသဆံုးခဲ့ရပါတယ္။ ဥပမာတခုေလာက္ေျပာရရင္ ခ်င္းျပည္နယ္ထဲမွာ အစိုးရစစ္တပ္က ခရစ္ယန္ဘုရားေက်ာင္းကို မီး႐ႈိ႕ၿပီး ရြာသားတခ်ဳိ႕ကို သတ္ျဖတ္ခဲ့တာမ်ဳိးေတြလည္း အက်ဳံးဝင္ပါတယ္။ အဲတာေတြအားလံုးဟာ တရားဥပေဒမ်က္ေစ့နဲ႔ၾကည့္ရင္ ရာဇဝတ္မႈေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မိမိရဲ႕မိသားစုဝင္ေတြ အဲသလို အသတ္အျဖတ္ခံရၿပီး ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရတဲ့အေပၚမွာ က်န္တဲ့မိသားစုဝင္ေတြက အခုလို ေခတ္ေျပာင္းကာလမွာ တရားစြဲမယ္ဆိုရင္ ရႏုိင္တာေပါ့။ ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းလည္း ဒီသေဘာကို ေျပာထားတာပဲ မဟုတ္လား။ ေနာက္တခ်က္ ကိုးကားရမယ္ဆိုရင္ ဟုိတေလာတုန္းက လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ႀကီး ဦးေရႊမန္းကိုယ္တုိင္လည္း အတိအလင္း ေျပာထားတာရိွပါတယ္။ ဥပေဒအထက္မွာ ဘယ္သူမွ မရိွေစရဘူး ဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။ အားလံုး မွတ္မိၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။
ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ ကေန႔ကာလမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံသား တုိင္းရင္းသားအေပါင္းဟာ ဘယ္တုန္းနဲ႔ကမွ မတူေအာင္ ႏုိင္ငံတကာမွာ ပ်ံ႕ႏွ႔ံေနထုိင္ေနၾကပါတယ္။ ေျမာက္အေမရိက၊ ဥေရာပက ႏုိင္ငံေတြ အပါအဝင္ ၾသစေတးလွ်၊ နယူးဇီလန္ အစရိွတဲ့ ႏုိင္ငံေတြမွာ အႏွံ႔အျပား အေျချခေနထုိင္ေနၾကပါတယ္။ အစိုးရေဟာင္းတုန္းက ရာဇဝတ္မႈက်ဴးလြန္ထားခဲ့သူေတြ၊ အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာ ရာဇဝတ္မႈ က်ဴးလြန္ထားခဲ့သူေတြ၊ အစိုးရမဟုတ္တဲ့ လက္နက္ကုိင္တပ္ေတြက ရာဇဝတ္မႈက်ဴးလြန္ထားသူေတြ အကယ္၍ ထိုထိုေသာ ႏုိင္ငံေတြကို အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ သြားေရာက္ခဲ့ရင္ ဟိုႏုိင္ငံမွာေရာက္ေနတဲ့ နစ္နာခဲ့တဲ့ မိသားစုဝင္ေတြက တရားစြဲမယ္ဆိုရင္ တရားစြဲလို႔ ရပါတယ္။ အဂၤလန္မွာ ေဆးလာကုတဲ့ တခ်ိန္တုန္းက ခ်ီလီႏုိင္ငံရဲ႕ အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ပင္ႏိုေရွး အဂၤလန္ေျမေပၚမွာ တရားစြဲခံရတဲ့ သာဓကကလည္း ရိွခဲ့တယ္မဟုတ္လား။ ဝန္ႀကီးဦးေအာင္မင္း ေျပာသလို ရာဇဝတ္မႈကေတာ့ ရာဇဝတ္မႈပါပဲ။ စစ္ရာဇဝတ္မႈက ပိုလို႔ေတာင္ ဆိုးပါေသးတယ္။ ဒါေတြကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လို႔ မရစေကာင္းပါဘူး။
က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။ မၾကာခင္ကာလေတြမွာ ရာဇဝတ္မႈက်ဴးလြန္ခံခဲ့ရတဲ့ မိသားစုေတြက က်ဴးလြန္တဲ့သူေတြအေပၚမွာ တရားဥပေဒေၾကာင္းအရ တရားစြဲတာေတြ ျဖစ္လာႏုိင္စရာရိွပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က ေရွ႕ေနေရွ႕ရပ္မ်ားလည္း နားလို႔မွမရႏုိင္ေအာင္ အလုပ္မ်ားၾကပါလိမ့္မယ္။ အစိုးရစစ္တပ္ကပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္နက္ကုိင္ သူပုန္အဖြဲ႔ကပဲျဖစ္ျဖစ္ ရာဇဝတ္မႈ က်ဴးလြန္ခဲ့သူေတြအေနနဲ႔ ရာဇဝတ္ေဘး ေျပးမလြတ္ဆိုတာကို လက္ေတြ႔ ရင္ဆုိင္ၾကရပါလိမ့္မယ္။ မက်ဴးလြန္ခဲ့သူေတြအဖို႔ကေတာ့ ဒါေတြအတြက္ ပူပင္စရာမလိုပါဘူး။ ရာဇဝတ္မႈက်ဴးလြန္တာဟာ က်ဴးလြန္တာပဲ၊ ႏုိင္ငံေရးအရ သေဘာထားျခင္း မတုိက္ဆိုင္လို႔ တုိက္ရခုိက္ရတာမ်ဳိးနဲ႔ မတူဘူးဆိုတာကို ABSDF ကိုၾကားခံထားၿပီး လူသိရွင္ၾကား ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့တဲ့ ဝန္ႀကီးဦးေအာင္မင္းလည္း ေနာင္မွာ ဒီသေဘာထားအတုိင္း အစဥ္တစိုက္ ဆက္လက္ရပ္တည္ေပးလိမ့္မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ တဦးနဲ႔တဦး တဖက္နဲ႔တဖက္ မၿပီးႏုိင္မစီးႏုိင္ အျပန္အလွန္တရားစြဲေနၾကရင္ တုိင္းျပည္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အေျဖမွန္တခုကို ရေအာင္ရွာႏုိင္ပါ့မလားလို႔ စဥ္းစားမိပါတယ္။ ေတာင္အာဖရိကႏုိင္ငံရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ကိုၾကည့္ရင္ လူျဖဴအုပ္စိုးသူေတြကို အုပ္ခ်ဳပ္ခံလူမဲေတြက အတိတ္ကက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ဖိႏိွပ္မႈေတြ ရာဇဝတ္မႈေတြအတြက္ အမႈဖြင့္ တရား႐ံုးတင္ၿပီး တရားစြဲတာမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ ေတာင္အာဖရိကႏုိင္ငံမွာတုန္းကေတာ့ လူမ်ဳိးေရး ခြဲျခားဖိႏိွပ္တဲ့စနစ္ကေန ဒီမိုကေရစီကို ကူးေျပာင္းေနတဲ့ ၾကားကာလမွာ က်ဴးလြန္ခံခဲ့ရသူေတြနဲ႔ က်ဴးလြန္သူမ်ား ၾကားထဲမွာ ျပန္လည္ ဝန္ခ်ေတာင္းပန္တဲ့ ေျဖသိမ့္တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္တခု ရိွခဲ့ပါတယ္။ Truth and Reconciliation Commission အမွန္တရားျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ေရးနဲ႔ ျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရး ေကာ္မရွင္လို႔ လူသိမ်ားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ေကာ္မရွင္ကို အလယ္မွာထားၿပီး သက္ဆုိင္ရာ နယ္ေျမအလုိက္ေဒသအလုိက္ က်ဴးလြန္ခဲ့သူေတြကလည္း သူတို႔က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ လူမ်ားအေပၚ ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ခဲ့ၾကပါတယ္။ က်ဴးလြန္ခံခဲ့ရသူမ်ားကလည္း ခံစားခ်က္ေတြ နာက်ဥ္းခ်က္ေတြ ရိွေနဆဲျဖစ္ေပမယ့္ တုိင္းျပည္အတြင္း လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း ေရရွည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ တဖက္က ဝန္ခ်ေတာင္းပန္လာတာေတြကို နားေထာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ခြင့္လႊတ္တယ္ ဒါေပမယ့္ မေမ့ဘူး ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ကေတာ့ ရိွေနဆဲပါ။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလည္း က်ဴးလြန္ခဲ့သူမ်ားနဲ႔ က်ဴးလြန္ခံခဲ့ရသူမ်ားအၾကားမွာ အလားသဏၭာန္တူေကာ္မရွင္ တခုခုဖြဲ႔စည္းၿပီး ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ရင္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရးအတြက္ မေကာင္းေပဘူးလားလို႔ ေတြးမိပါတယ္။ တည္ေနတဲ့ အမုန္းတရားေတြ သိုေနတဲ့ အမ်က္ေတြ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေျပေျပာက္ေစဖို႔ အဲသလို ေကာ္မရွင္မ်ဳိးမ်ားဖြဲ႔မယ္ဆိုရင္ “မ်က္ေျဖေကာ္မရွင္” လို႔ က်ေနာ္ကေတာ့ အမည္ေပးလိုပါေၾကာင္း။ ။
ေဇာ္မင္း
၁၅ ရက္၊ ၾသဂုတ္လ၊ ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္
1 comment:
The law must activate for society. You have done wrong , you must accept. Leagal and illigal performance is boundary. U aung Main can not commit what you have done.What the hell are you. If You win power you are leagal status.You want U Aung Min All free to you what you have done. No way .He is not the God.Aung San Su Kyi too. Which country have such as what you want.
Post a Comment