ဘုရားေပးတဲ့ အရင္းအႏွီးနဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေနတာ” အဆိုေတာ္မြန္းေအာင္နဲ႔ အင္တာဗ်ဴး

ကိုမြန္းေအာင္ကို လူသိမ်ားတဲ့ အဆိုေတာ္ဘ၀ကေန ေတာ္လွန္သူတေယာက္အျဖစ္ တြန္းပို႔လိုက္တဲ့ အရာေတြက ဘာလဲ..။

ကေလးဘ၀ကတည္းက ကိုယ္တိုင္ ေတြ႔ျမင္ ခံစားခဲ့ရတဲ့ မတရားမႈ ဖိႏွိပ္မႈေတြေပါ့ဗ်ာ။ စစ္သားေတြ၊ ေသနပ္ေတြ၊ စစ္ ထရပ္ကားတန္းရွညႀကီးေတြ၊ ဟယ္လီေကာ္ပရာေတြ၊ ေသနပ္ဒါဏ္ရာေတြ၊ ညမထြက္ရအမိန္႔ေတြနဲ႔ ေပၚတာဆဲြတာေတြ အိမ္တိုင္းမွာရိွတဲ့

ကတုတ္က်င္းေတြက က်ေနာ့္ ကေလးဘ၀ကတည္းက ျမင္ကြင္းေတြ။ ျမစႀကီးနားမွာ က်ေနာ္ေနတာ၊ ၿမိဳ႕ရဲ႕ ၁၀ မိုင္အျပင္ဘက္ကို္ေတာင္ မထြက္ရဲဘူးဗ်။ လံုျခံဳမႈမရိွလို႔ပါ။ အသက္လည္း အာမခံခ်က္မရိွဘူး၊ တကယ္လို႔ ဖားကန္႔သြားမယ္ဆို အခ်ိန္မေရြး ေပၚတာဆဲြမယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ KIA ကလည္း တပ္သားသစ္အျဖစ္ ဆဲြေခၚသြားမွာပဲ။ ျမစ္ႀကီးနားကေန ျမစ္ဆံုေရာက္ဖို႔ စစ္တပ္ဂိတ္ ၃-၄ ခုေလာက္ကို ျဖတ္ၿပီးသြားရတာ။ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္လူမွန္း မသိခင္ကတည္းက ေရာက္ေနတာ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ကာဖ်ဴးနဲ႔ ေနလာတာ။

အိမ္ေဘးက သူငယ္ခ်င္းေပ်ာက္သြားတယ္၊ သတင္းျပန္ၾကားေတာ့ သူ KIA ထဲမွာ ေသနပ္ကိုင္ေနၿပီတဲ့။ က်ေနာ့ ငယ္ သူငယ္ခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားဟာ အဲလို သူပုန္ေတြျဖစ္ကုန္တယ္။ သူတို႔ဟာ အင္မတန္ ခင္စရာေကာင္းတယ္။ သေဘာ ေကာင္းၿပီး ကူညီတတ္သူေတြ ဘာေၾကာင့္ သူပုန္ေတြျဖစ္ကုန္ရတာလည္းဆိုတာ က်ေနာ႔ လူငယ္ဘ၀ကပုစာၦေတြေပါ့။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူတို႔ ဘယ္လို၀ါဒျဖန္႔ျဖန္႔ က်ေနာ္တို႔ဟာ ဖိႏွိပ္ခံေနရတယ္ဆိုတာ သိသြားတာပဲ။ ဖိႏွိပ္တာေတာင္မွ ႐ိုင္း႐ိုင္းစိုင္းစိုင္းပဲ။ ဘာဥပေဒမွမရိွဘူး၊ ႐ုပ္ရွင္႐ံုေရွ႕မွာ အျမင္ကပ္လို႔ျဖစ္ေစ၊ မသကၤာလို႔ျဖစ္ေစ စစ္သားတေယာက္က ပါး႐ိုက္လိုက္တာမ်ဳိးေတြေပါ့။ ဒီမတရားမႈေတြက ေတာ္လွန္ခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္ေစတာပါပဲ။

ကိုမြန္းေအာင္ ေအာင္ျမင္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေတာခိုခဲ့ရတာဆိုေတာ့ အႏုပညာထက္ မိမိယံုၾကည္မႈကို ပိုၿပီးတန္ဘိုးထားတာ လား။

သီခ်င္းေတြ တီးရဆိုရတာ က်ေနာ္ ေပ်ာ္တယ္။ သီခ်င္းတီးခတ္သီဆိုေနရရင္ ခႏၶာအစိတ္အပိုင္းေတြအားလံုး သက္ ေတာင့္သက္သာျဖစ္သြားသလိုပဲ။ တေယာက္ေယာက္ကို သီခ်င္းဆိုျပလိုက္ရရင္ ရင္ထဲမွာ ပီတိျဖစ္ေနတာမ်ဳိးပါ။ သီခ်င္း ေတြကို ၀ါသနာအရဆိုတာ ျဖစ္တယ္။ တကယ္တမ္းသီခ်င္းဆိုစားတာမ်ဳိးေတာ့ က်ေနာ္ စိတ္မ၀င္စားဘူး။ သီခ်င္းဆိုၿပီး ပိုက္ဆံရွာတာမ်ဳိး က်ေနာ္မလုပ္ခဲ့ဖူးဘူး။ ဗမာျပည္မွာလည္း ပဲြေတြအမ်ားႀကီးလုပ္ႏိုင္တာပဲ က်ေနာ္ မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ မဂၤလာေဆာင္ေတြမွာ သီခ်င္းဆိုစားတာေတြ မလုပ္ဘူး။ က်ေနာ္က ဟိုကတည္းက ေတာ္လွန္ေရးသီခ်င္းေတြ ဆိုခ်င္ခဲ့ တယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတိုက္ပဲြသီခ်င္း ဆိုခ်င္လို႔ သီခ်င္းေရးတဲ့ ကိုေန၀င္းကို ပုသိမ္အထိသြားေတြ႔တယ္။ ကိုေန၀င္းက ေတာ့ ခြင့္ျပဳခ်က္ေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၈၂ အင္းလ်ားအေခြ မသြင္းခင္ အဲဒီ သီခ်င္းနာမည္နဲ႔ အေခြထုတ္ဖို႔လုပ္ေတာ့ ဆံုးသြားတဲ့ ကိုေမာင္ေမာင္က …

“မင္း ဒီသီခ်င္းဆိုရင္ အေနာက္ႏိုင္ငံမွာေတာ့ နာမည္ႀကီးသြားႏိုင္တယ္၊ ဒီႏိုင္ငံမွာေတာ့ ဘယ္သူမွမသိလိုက္ဘဲ ေထာင္ ထဲ၀င္သြားရလိမ့္မယ္” လို႔ က်ေနာ့္ကို ေျပာခဲ့တယ္။ သူ႔စကားက က်ေနာ့နားထဲစဲြသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတိုက္ပဲြ သီခ်င္းကို အသံသြင္းထားၿပီးမွ ျဖဳတ္ထားခဲ့ရတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ လြမ္းရတဲ့ညေတြလြန္ပါေစ အေခြထြက္ေတာ့ က်ေနာ့ ထုတ္လုပ္သူကို “ေနာက္တခါဆိုရင္ အေခြသြင္းရင္ဆင္ဆာဘုတ္အဖဲြ႔ကို မျဖတ္ေတာ့ဘူး” လို႔ ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ တကယ္ လည္း ဆင္ဆာဘုတ္မျဖတ္ခဲ့ရဘူး၊ အဲဒီလြမ္းရတဲ့ညက ေနာက္ဆံုးအေခြ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ က်ေနာ္လည္း ေတာထဲ ေရာက္ခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ သီခ်င္းေတြဟာ က်ေနာ့ရဲ႕ ခ်စ္သူသက္သက္ပဲ၊ သီခ်င္းဆိုရတာေၾကနပ္တယ္။ က်ေနာ္ ၈၈ ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္ေအာင္ျမင္မႈအရိွန္က မက်ေသးပါဘူး။ ကိုယ္႔အႏုုပညာကို ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ရင္းလိုက္ရတာ ေပါ့ဗ်ာ။ တကယ္ေတာ့ သီခ်င္းဆိုတတ္တဲ့ဆိုႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းကို ဘုရားသခင္ကေပးထားတာ ျဖစ္တယ္။ ဘုရားေပး တဲ့ ဆုေပါ့၊ က်ေနာ့ရဲ႕ အရင္းအႏွီးပဲ။ အဲဒီအရင္းအႏွီးကို ေတာ္လွန္ေရးေပၚမွာ က်ေနာ္စုတယ္၊ ဒီအခ်ိန္ဟာ ေတာ္လွန္ ေရးကာလ ျဖစ္တယ္။

သမတ ဦးသိန္းစိန္ဟာ အႏွစ္ ၅၀ အာဏာရွင္အဆက္ဆက္ထဲကေန ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းကို စတင္ေဖာက္ေနသူလို႔ သံုးသပ္ၾကတယ္၊ သူ႔ကို ႏိုဘယ္လ္ဆုအတြက္ေတာင္ အမည္စာရင္းတင္သြင္းတာရိွတယ္။ ကိုမြန္းေအာင္ ဘယ္လိုျမင္ လဲ။

သူက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုနဲ႔ မထိုက္တန္သူပါ။ သူဟာ အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ ရာထူးႀကီးႀကီးယူၿပီး ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သူ ျဖစ္တယ္။ ဘ၀တေလွ်ာက္လံုး လက္နက္ကိုင္စစ္သားအျဖစ္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းလုပ္ခဲ့သူျဖစ္တယ္။ ဗမာျပည္မွာ ၁၉၆၂ ခု စစ္အာဏာသိမ္းၿပီးခ်ိန္ကစၿပီး ၁၉၈၈ အာဏာသိမ္း န၀တနဲ႔ နအဖ စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္မွာ အာဏာရွင္စနစ္ ၾကံ့ ခိုင္ေအာင္ ထမ္းပိုးေပးခဲ့တယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြက်မွ စစ္ဦးထုတ္ခၽြတ္္ ေခါင္းေပါင္းေပါင္းၿပီး သမတ တက္လုပ္တဲ့လူ ျဖစ္တယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဘယ္လ္ဆုအတြက္ နာမည္စာရင္းေပးသင့္တဲ့ စံခ်ိန္စံညႊန္းေတာင္မမွီသူလို႔ ေျပာခ်င္တယ္။ သူ႔ကို အမည္စာရင္းသြင္းတာ ႏိုဘယ္လ္ဆုတီထြင္ခဲ့တဲ့ အဲလ္ဖရက္ ႏိုဘယ္လ္ကိုေတာင္ အရွက္ရေစပါတယ္။ ဗမာျပည္ မွာေရာ ကမၻာႀကီးမွာေရာ ဦးသိန္းစိန္ထက္ ပိုၿပီး ႏိုဘယလ္ဆုနဲ႔ထိုက္တန္သူေတြ အမ်ားႀကီးရိွပါတယ္။

ဒီကေန႔ အေျပာင္းအလဲဟာ ဦးသိန္းစိန္ေျပာင္းလဲေပးခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး၊ စစ္အုပ္စု လမ္းေၾကာင္းထဲကသြားေနတဲ့ အစီ အစဥ္တခုသာ ျဖစ္တယ္။ ဦးသိန္းစိန္ဟာ စစ္အုပ္စုရဲ႕ အ႐ုပ္တ႐ုပ္ပဲ။ သူတို႔ဟာအႏွစ္၂၀ ေက်ာ္ အေျခခံဥပေဒမရိွဘဲ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ဘ၀ကေနေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သူတို႔စိတ္ႀကိဳက္ေရးဆဲြထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ၾကံစီေနတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါကိုပဲ ႏိုင္ငံတကာက ျမန္မာျပည္ဟာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေနပါၿပီလို႔ ျမင္ေနအံုးမယ္ ဆိုရင္က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒီ ႏိုင္ငံတကာအစိုးရေတြဟာ အ တယ္ န တယ္လို႔ပဲ ေျပာရမွာပဲ။ ၿပီးေတာ့ ဗမာျပည္မွာလဲ ဒီမိုကေရစီေျပာၿပီး အတိုက္အ ခံမရိွသလို ျဖစ္ေနတယ္။ ရထားတဲ့အခြင့္အေရးေလး ေပ်ာက္သြားမလားစိုးရိမ္စိတ္နဲ႔မတရားမွန္းသိလည္း ဘာမွမေျပာရဲ မဆိုရဲၾကဖူး၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔မီဒီယာအမ်ားစုကလည္း ႏွာေစးေနၾကတယ္။

သာမန္ျပည္သူေတြ အရပ္သားေတကေတာ့ ကၽြန္ေတြလို အေရာင္ေတြမဲြၿပီး စုတ္ျပတ္ေနတယ္။

ဒီကေန႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္မႈေတြကို ဘယ္လိုျမင္လဲ၊

မြန္း…. က်ေနာ္တို႔ သူ႔ကို လူထုေခါင္းေဆာင္လို႔ ေမ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြ၀င္ဖို႔ ေရြး ခ်ယ္တယ္၊ အဲဒီမွာ လူထုေခါင္းေဆာင္အဆင့္ကေန NLD ပါတီေခါင္းေဆာင္ပဲ ျဖစ္သြားတယ္၊ သူရည္မွန္းတာက တခုခု ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္၊ က်ေနာ္တို႔ေမ်ာ္မွန္းေနတာက တခုခုျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ သြားတဲ့လမ္းခ်င္းကဲြပါေစ၊ ပန္းတိုင္ရိွထားရင္ တေန႔ဆံုမွာပါ။

ကိုမင္းကိုႏိုင္အေပၚမွာေရာ ဘယ္လိုအကဲျဖတ္မလဲ..

သူက ႏွစ္ေပါင္းျမားစြာ ေထာင္ထဲတကိုယ္တည္းေနၿပီး လူထုအတြက္ သူ႔ကိုယ္ပိုင္အခြင့္အေရးေတြ လက္လႊတ္ၿပီး ေပး ဆပ္ခဲ့တယ္။ အခုလည္းဒီအတိုင္းပဲ။ လူထုကသူ႔အေပၚ ေမတၱာထားၿပီး ခ်စ္ခင္ေလးစား အသိအမွတ္ျပဳရင္၊ ျပည္သူ႔ဆႏၵ နဲ႔ အတူရိွတဲ့ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးဆိုရင္ သူလည္းျပည္သူကိုု ဦးေဆာင္မႈေပးႏိုင္လိမ့္မယ္။ သူ႔ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္မႈကသာ ပဓာန က်ပါတယ္။ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ သူလုပ္သင့္တာသူလုပ္ပါလိမ့္မယ္၊ ျပည္သူေတြအက်ဳိးရိွမယ့္အလုပ္ သူလုပ္ေန ရင္ က်ေနာ္တို႔ လက္ခုတ္တီးရမွာပဲ။

ဒီကေန႔ ႏိုင္ငံေရးတိုက္ပဲြပံုစံ ဘယ္လိုေျပာင္းလဲေနလဲ၊ ျပည္ပႏိုင္ငံေရးက ၿပီးဆံုးသြားၿပီလား၊ ျပည္ပႏိုင္ငံေရးကို ျပည္ တြင္းမွာပဲ သြားလုပ္ရမယ့္အေျခအေနမ်ဳိးလား။

ဒီကေန႔ ျမန္မာ႔ဒီမိုကေရစီေရးတိုက္ပဲြက မၿပီးေသးဘူး၊ ေတာတြင္းတိုက္ပဲြလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ႏိုင္ေသးတာပဲ၊ ေလာေလာ ဆယ္ စားပဲြ၀ိုင္းႏိုင္ငံေရးတိုက္ပဲြေတြ ျဖစ္ေနတယ္၊ ဥပေဒတြင္း တိုက္ပဲြေတြ၊ လူ႔အခြင့္အေရးတိုက္ပဲြေတြ အႀကီးအက်ယ္ ျဖစ္ေနတယ္၊ သံတမန္ေရးတိုက္ပဲြေတြလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနတာပဲ။ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္တခုထဲမဟုတ္ဘူး လူမႈေရး၊ စီပြား ေရး နယ္ပယ္အစံုမွာ တိုက္ပဲြေတြ ျဖစ္ေနတာပဲ။

ျပည္ပႏိုင္ငံေရးကလည္း မၿပီးေသးပါဘူး။ လိုကိုလိုေနေသးတယ္။ အထူးသျဖင့္ NGO ေတြရဲ႕ အေထာက္အပံ့မလိုတဲ့ လႈပ္ရွားမႈမ်ဳိးေပါ့၊ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ NGO အေထာက္အပံ႔ယူရင္ NGO လိုင္းထဲ ေဘာင္ထဲကပဲ သြားရမယ္။ NGO ဆိုတာအစိုးရရဲ႕ လိုင္းထဲကသြားရတာ။ ဘယ္အစိုးရမဆို သူတို႔ရဲ႕ အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြားဆိုတာ ရိွတယ္၊ သူတို႔စိတ္၀င္ စားမႈနဲ႔ သူတို႔ လိုလားတာေတြရိွတယ္။ အဲဒီအတြက္ က်ေနာ္တို႔တေတြက ေပးရတယ္။ အဲလိုအေပးအယူမ်ဳိး လုပ္ရ တယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ျဖစ္ခ်င္တိုင္း မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ က်ေနာ္တို႔လိုခ်င္တာက သီးျခားလြတ္လပ္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈမ်ဳိးပါ။

က်ေနာ္တို႔ အျပင္မွာေနသူေတြဟာ လြတ္လပ္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ ေျပာခြင့္ေတြရေနတယ္။ ဘယ္အစိုးရ၊ ဘယ္ရဲမွ ျခိမ္းေျခာက္မွာမဟုတ္ဖူး၊ ကိုယ္ယံုၾကည္တဲ့အရာကို ဒီမိုကေရစီနည္းလမ္းနဲ႔လုပ္ေဆာင္ခြင့္ရိွတယ္။ ဒီေန႔ဗမာျပည္မွာ ေျပာခြင့္နည္းနည္းပါးပါးေပးထားေပမဲ့ လုပ္ခြင့္မရၾကဘူး။

ဒါဆို ျပည္ပမွာ ဘာလုပ္ႏိုင္မွာလဲ

လက္ေတြ႔က်က်ေျပာရရင္ သမတဦးသိန္းစိန္လာလည္ရင္ ကိုယ္သေဘာမက်တဲ့အေၾကာင္း ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ႏိုင္တယ္၊ ျပည္တြင္းထဲမွာ မလုပ္ႏိုင္တာအမ်ားႀကီး အျပင္မွာ လုပ္ႏိုင္တယ္။ တခ်ိန္တုန္းက လုပ္ခဲ့ၾကတဲ့အလုပ္ေတြ ဒီေန႔အခ်ိန္ အခါ နဲ႔အညီလုပ္ႏိုင္ေသးတယ္။ အစိုးရမတရားတာ၊ မဟုတ္မမွန္တာေတြကို ႏိုင္ငံတကာသိေအာင္ ေထာက္ျပႏိုင္တယ္။ က်ေနာ္ ဗမာျပည္ျပန္ရင္ ႀကိဳက္တဲ့ၿမိဳ႕က ႀကိဳက္တဲ့ေနရာမွာ ႀကိဳက္တဲ့ပံုစံနဲ႔ စင္ထိုးၿပီး သီခ်င္းဆိုလို႔ မရႏိုင္ဘူး၊ ဒီႏိုင္ငံမွာ ရတယ္။ က်ေနာ္ ျမန္မာျပည္မွာ ဘဲြ႔ရၿပီး ၄ ႏွစ္ေလာက္ၾကာမွ ၁၉၈၈ မွာ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုတဲ့စကားကို ၾကားဖူးတာ။ ဘယ္ေလာက္အထိ ပိတ္ပင္ခံထားရလဲဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္။ အခု ျပည္ပမွာ ႏွစ္၂၀ ေက်ာ္အတြင္း အခက္အခဲေတြ ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္မႈေတြ အမ်ားႀကီးျဖတ္ၿပီး ေနာ္ေ၀း လူ႔အဖဲြ႔အစည္းထဲမွာ လူ႔အခြင့္အေရးအရသာကို အျပည့္အ၀ ခံစားေနရတယ္။ ကိုယ့္ျပည္သူေတြကိုလည္း ခံစားေစခ်င္တယ္။

လက္ရိွေနာ္ေ၀းအစိုးရနဲ႔ ျမန္မာ ဆက္ဆံေရးကို ဘယ္လိုျမင္လဲ

ဘယ္ႏိုင္ငံမဆို မိမိအက်ဳိးစီးပြားအေပၚ စိတ္၀င္စားမႈနဲ႔ပဲ ဆက္ဆံၾကတာပါ။ တ႐ုတ္၀င္တာလည္း ဗမာေတြဘာျဖစ္ေနလဲ ဆိုၿပီး စဥ္စားၿပီး၀င္တာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔လိုခ်င္တာရဖို႔ ၀င္တာပါ။ ေနာ္ေ၀းကေတာ့ တ႐ုတ္ထက္ယွဥ္ရင္ နည္းနည္း သာတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတာက ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေထာက္ပံ႔ကူညီတယ္။ ျမန္မာေတြကို ဒုကၡသည္အျဖစ္ လက္ခံတယ္၊ ဒီမို ကေရစီေရးကို စဥ္းစားေပးတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး ေနာ္ေ၀း၀င္တယ္ဆိုတာက မိမိတို႔ၾသဇာနဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာ အျပင္ ျမန္မာအေပၚလႊမ္းမိုးတဲ့ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ၾသဇာကိုပါးလႊာေစႏိုင္တယ္။ စီးပြားေရးအက်ဳိးအျမတ္လည္း ရိွၾကမွာပါ။ အခုလုပ္ေနတဲ့ တယ္လီဖုန္းနဲ႔ ဆက္သြယ္ေရးကိစၥ၊ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ကိစၥလည္း သူတို႔ မရံႈးႏိုင္ပါဘူး။

အခုအခ်ိန္မွာ ျပန္သြားတဲ့ အႏုပညာရွင္ေတြလည္း ရိွၾကတာပဲ၊

ကိုမြန္း ဗမာျပည္ ျပန္ဖို႔အစီအစဥ္ရိွလား..

တျခားအဆိုေတာ္ေတြျပန္တာလည္း ရိွေနတာၾကားပါတယ္။ သူတို႔ ဘယ္တံုးကထြက္ခဲ့တာလဲ၊ ဘယ္လိုထြက္ခဲ့တာလဲ၊ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဘာေၾကာင့္ထြက္တာလဲဆိုတာ ၾကည့္ဖို႔လိုမယ္ထင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုျပန္သြားလဲ ဆိုတာေပါ့။ က်ေနာ္က ထြက္ကတည္းက ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ အစီအစဥ္ရိွရိွထြက္လာတာ ျဖစ္တယ္။ ဒီအစီအစဥ္က အဆိုေတာ္ မြန္းေအာင္လို႔ မျဖစ္ခင္ကတည္းက စိတ္ထဲမွာဆံုးျဖတ္ခ်က္က်ၿပီးသား အစီအစဥ္ျဖစ္တယ္။ စိတ္ဓာတ္အရင္းခံတူတဲ့ ေက်ာင္းေနဘက္သူငယ္ခ်င္းေတြၾကား ခ်ိတ္ဆက္ထားတာေတြ ရိွတယ္။ ဒီေန႔ KIA က ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂြမ္ေမာ္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔က ရင္းႏွီးသူေတြ၊ က်ေနာ္႔ထက္သူက နည္းနည္းငယ္တယ္၊ ေက်ာင္းသားဘ၀က တီး၀ိုင္းအတူတီးတယ္၊ ၈၂ အင္းလ်ားမွာ ေဘ့စ္ဂစ္တာတီးတဲ အာေခါင္လြန္း က အခု ေကအိုင္ေအ တပ္မဟာ (၁) ရဲ႕တပ္မဟာမွဴးပါ။ ဒီလူေတြက စစ္သားေတြသာ ျဖစ္ကုန္တာ ၾကမ္းတမ္းသူေတြ ရက္စက္တဲ့လူေတြလည္း မဟုတ္ဘူးဗ်။ အႏုုပညာသမား၊ ဂီတကို ျမတ္ႏိုးတဲ့လူေတြ။

ဗမာျပည္သြားဖို႔ ၀င္ေပါက္ေတာင္မနည္းရွာရအံုးမွာပဲ။ စစ္အုပ္စုက အေပၚစီးမွာေနတုန္းပဲ။ ၀င္ခြင့္အသနားခံစာ ေရး ေတာင္းရအံုးမယ္၊ မေပးရင္ အရွက္ရအံုးမယ္။ ၀င္ခြင့္ရေတာ့လည္း ေထာင္ထြက္ေတြလို ၀န္ခံလက္မွတ္ေတြနဲ႔၊ က်ေနာ္ သီခ်င္းဆိုခြင့္ ရမရေတာင္ မေျပာႏိုင္ဘူး။  ဒီႏိုင္ငံေတြမွာ စင္ေပၚကအဆိုေတာ္ ဘာေျပာေျပာ၊ ဘာဆိုဆို ဘယ္ရဲကမွ ႏိုင္ငံေရးတို႔၊ အစိုးရကိုေ၀ဖန္တယ္တို႔ ဆိုတဲ့အျမင္မ်ဳိးနဲ႔ မခ်ည္းကပ္ဘူး၊ ရဲအလုပ္က လံုျခံဳေရး၊ ပဲြၾကည့္သူ အေႏွာက္အ ယွက္မျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေရးပဲ။ ဗမာျပည္ျပန္ရင္ သီခ်င္းလြတ္လြတ္လပ္လပ္ဆိုရမလား၊ ဒီသီခ်င္းမဆိုရဘူး၊ ဒီသီခ်င္းပဲဆို ဆိုတာမ်ဳိးလား၊က်ေနာ္နားလည္တာကေတာ့ ဦးသိန္းစိန္က လူၾကားေကာင္းေအာင္ပဲ တံခါးဖြင့္ေပးတာပါ။ က်ေနာ္တို႔ကို ႏိုင္ငံျခားသားလိုပဲ ေနခိုင္းၿပီး မလုပ္ရဘူးဆိုတာေတြ မလုပ္ခိုင္းဘူး၊ အခ်ိန္တန္ရင္ျပန္ခိုင္းမွာပဲ။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ ေနာ္ေ၀းမွာပဲ ေသခ်င္ေသသြားပေစ ေခါင္းငံု႔ၿပီးေတာ့ ျပန္မလာဘူး။ ဗမာျပည္သူေတြ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ဒီမို ကေရစီ အျပည္႔အ၀ရတဲ့အခ်ိန္ပဲ က်ေနာ္တို႔ အလိုရိွေနတာပါ။

ေနာက္ထပ္အေခြသစ္ထုတ္ဖို႔အစီအစဥ္ရိွလား..။

က်ေနာ့မွာ သီခ်င္းေတြလည္းရိွတယ္၊ အစီအစဥ္လည္းရိွၿပီးသားပါ။ ခက္တာက ေနာ္ေ၀းမွာ က်ေနာ့အတြက္ ဂီတ မိတ္ ေဆြမရိွဘူး၊ အေစာတံုးက ေန၀င္းေဌးနဲ႔ တီးရင္း သီခ်င္းေတြတိုက္ေနတာ။ ေနာက္ေတာ့ ေန၀င္းေဌးလည္းဆံုးသြားေတာ့ အခုလက္ေမာင္းတဖက္ ျပဳတ္သလိုျဖစ္ေနတယ္။ သီခ်င္းေတြလည္းရိွတယ္၊ အေခြလည္းထုတ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူး။ က်ေနာ့္သီခ်င္းေတြကိုေတာ့ အသံုးတည့္သူေတြ အခမဲ႔သံုးစဲြခြင့္ျပဳထားပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးအ တြက္ လိုအပ္သလိုသံုးႏိုင္တယ္။ ဘယ္သီခ်င္းမွ ပိုက္ဆံမေတာင္းသလို ဘယ္ပဲြမွလည္း ပိုက္ဆံေတာင္းၿပီး သီခ်င္းမဆိုခဲ့ပါဘူး။

ကိုမြန္းေအာင္ ပရိႆတ္ေတြကို ဘာေျပာခ်င္ေသးလဲ

က်ေနာ္ သီခ်င္းေတြခ်ည္းဆိုေနမဲ႔ အႏုပညာရွင္ အဆိုေတာ္မဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ၊ ၿပီးေတာ့ သီခ်င္းဆိုၿပီး ပိုက္ဆံရွာမယ့္ အဆိုေတာ္လည္းမဟုတ္ဘူး၊ ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမားလည္း မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္ဟာ မဟုတ္မမွန္တာ မတရားတာ ဖိႏွိပ္မႈေတြ၊ မ်က္ေရေတြ၊ အသက္ေတြ ဘ၀ေတြနဲ႔ ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့စာေတြကို ရင္းႏွီးၿပီး ေတာ္လွန္သြားမယ့္ ေတာ္လွန္ေရး သမားသက္သက္ ျဖစ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သီခ်င္းဆိုတဲ့လူတေယာက္၊ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ေတာ္လွန္ေရးသီခ်င္းေတြ ဆိုေနအံုးမယ့္ ေတာ္လွန္ေရးသမားတေယာက္ဆိုတာပဲ သိေစခ်င္တာပါ။

ကိုညိဳ (ေအာ္စလို)

(ဒီအင္တာဗ်ဴးဟာ ျမစ္မခမီဒီယာအတြက္ ရည္စူးေရးထားတာမို႔ ျပည္တြင္းဂ်ာနယ္၊ မဂဇင္းေတြ အသံုးျပဳခ်င္ရင္ ျမစ္မခမီဒီယာနဲ႔သာ ဆက္သြယ္ပါ)