စစ္အစုိးရ၏ ေပးတာယူ၊ ေကၽြးတာစား လမ္းစဥ္ကုိ ဆန္႔က်င္ၾက

(အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ ျပည္သူေတြဘက္က စလုပ္ေပးရမယ့္ အလုပ္ မရွိဘူးလုိ႔ဘဲ ျမင္တယ္။)

၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔ တမတ္သားပါလီမန္ေအာက္က အမတ္ျဖစ္ခြင့္ဆုိတာ စစ္အစုိးရရဲ႕ ေပးတာယူ၊ ေကၽြးတာစား လမ္းစဥ္ပဲ ျဖစ္တယ္။

ျပင္မယ္ဆုိၿပီး ၀င္သြားတဲ့သူေတြ ပါလီမန္ထဲမွာ ပထမဆံုး ေပးတာယူ ေကၽြးတာစားရတဲ့ ဘ၀ေတာ့
ေရာက္သြားရတာပဲ။

ဦးေအာင္မင္း တုိ႔ လုပ္ေနတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအမည္တတ္ ေဆြးေႏြးပြဲေတြဆုိတာ အဲဒီ ေပးတာယူ ေကၽြးတာစားလမ္းစဥ္ရဲ ႔ အဆြယ္အပြားပဲ ျဖစ္တယ္။ စစ္အစုိးရက အဆင့္ေလွ်ာ့ႏုိင္သမွ်ေလွ်ာ့ခ်ၿပီး ျငမ္းအျဖစ္အသံုးျပဳေနတာျဖစ္လုိ႔ ေနာက္ဆံုး သူတုိ႔ပဲ ဖ်က္ပစ္မွာပါ။

အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးဟာ အဲဒီ ေပးတာယူ၊ ေကၽြးတာစား လမ္းစဥ္ထဲ မွာမရွိပါဘူး။ မရွိတာကုိ အရွိလုပ္ၿပီး ေျပာဆုိ၀ါဒျဖန္႔တာဟာ လူထုကုိ ထင္ေယာင္ ထင္မွားျဖစ္ေစၿပီး လူထုကုိ သစၥာေဖါက္ရာ က်လိမ့္မယ္လုိ႔ပဲ ျမင္ပါတယ္။

စစ္အစုိးရေပးတဲ့ ကားသြင္းခြင့္အပါအ၀င္ ငါရတဲ့ ငါ့အဖြဲ႔အစည္းရတဲ့ အခြင့္အေရးကုိ မ်ဳိည့္ပဲ လူထုရတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအခြင့္အေရးနဲ႔ အျခားအခြင့္အေရးကုိ ၾကည့္ရပါမယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ၾကည့္ရမွာက စစ္အစုိးရနဲ႔ လက္တစုပ္စာ ႏုိင္ငံေရးသမားၾကားက၊ လက္တစုပ္စာ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြၾကားက အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး မဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးဆုိတာ ဖိႏွိပ္သူကစတင္ၿပီး ဖိႏွိပ္မႈ ေတြကုိ ေလွ်ာ့ခ်ၿပီး အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူေတြ ယံုၾကည္မႈရွိေအာင္ လက္ေတြ႔လုပ္ေဆာင္မွ အဓိပါယ္ရွိပါလိမ့္မယ္။ ျပည္သူက အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ ဘာေတြထပ္ၿပီး လုိက္ေလွ်ာရအံုးမွာလဲ။ ျပည္သူေတြဖက္က စလုပ္ရမယ့္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ လုပ္ရမယ့္အလုပ္ မရွိဘူးလုိ႔ပဲ ျမင္တယ္။

စစ္အစုိးရက (ပါလီမန္ျပင္ပ) ႏုိင္ငံေရးအရ တန္းတူေဆြးေႏြးအေျဖရွင္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵရွိဖုိ႔ပဲလုိတယ္။ အဲဒီလုိနည္းကလည္း အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကုိ ရွာလုိ႔ရတယ္။

အခုေတာ့ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးလုိ႔ ေႂကြးေၾကာ္ေနတဲ့သူေတြက ဘာအဓိပၸာယ္နဲ႔ ေျပာေနသလဲဆုိတာ တိတိက်က်မသိရဘူးျဖစ္ေနတယ္။ စစ္အစုိးရနဲ႔ သူတုိ႔ၾကား သင့္ျမတ္ေရးလား ။

စစ္အစုိးရက အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္မႈကုိ လူထုနဲ႔ရွာခ်င္ရင္ ဥပမာ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး၊ လယ္သမားအခြင့္ အေရး၊ ေက်ာင္းသားအခြင့္အေရး ဒါေတြကုိ ခုိင္မာေအာင္ ဥပေဒျပ႒ာန္ၿပီး လုပ္ေပးႏုိင္လုိ႔လားဆုိတဲ့ ေစတနာရွိလုိ႔လား လုပ္ေပးခဲ့လုိ႔လား ဆုိတဲ့ေမးခြန္းကုိ ေမးရမွာ ျဖစ္တယ္။ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလံုး လြတ္ေျမာက္ေရးနဲ႔ တျပည္လံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆုိတာ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ ပမဏာလုပ္ရမယ့္ အစပ်ဳိးခ်က္ေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု ဖ်က္သိမ္းေပးေရးဟာ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး လမ္းစရွာမႈလုိ႔ေျပာႏုိင္ရင္ေတာင္ ဖ်က္သိမ္း ယံုနဲ႔ တျပည္လံုးအမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ ျမတ္ေရးရၿပီလုိ႔ ေျပာလုိ႔ အာမမခံႏုိင္ဘူး။

အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးဆုိၿပီး လိပ္ေခါင္းထြက္ေအာင္လဲေအာ္ေပါ့။ လူၾကားေကာင္းေအာင္ထက္ အႏွစ္သာရ လဲ ရွာရပါမယ္။ စစ္အစုိးရနဲ႔ စကားေျပာေနၾကတဲ့လူေတြ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးရွိသလား အဓိပၸာယ္က ဘာလဲဆုိတာ မေမးၾကဘူးနဲ႔ တူတယ္။

စစ္အစုိးရက တကယ္အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကုိ တပါတီ တဖြဲ႔ခ်င္း လူမ်ဳိးစုတခု လူပုဂၢိဳလ္တဦးတည္းကုိ ခြဲထုတ္ ဖဲ့ထုတ္ရွာလုိ႔ရတဲ့ကိစၥမဟုတ္ဘူး။ လုပ္ခ်င္တဲ့လူေတြကလည္း သိဖုိ႔လုိတယ္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုေအာက္မွာလဲ သင့္ျမတ္ေရး မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။

မူ၀ါဒေရးရာ ခ်စားပ်က္စီး အလြဲသံုးစား ေဖါက္ဖ်က္မႈေတြကုိ ၾကည့္ရပါမယ္။ စစ္အစုိးရဟာ တုိင္းျပည္ကုိေရာင္းစား႐ံု သာမက အတုိက္အခံႏုိင္ငံေရးသမားေတြကုိေတာင္ လက္ၫႇဳိးထုိးအသံုးခ်တဲ့ ေခတ္ပါ။

စစ္အစုိးရေပးႏုိင္တာ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး မဟုတ္ပါဘူး။ ေပးတာယူ ေကၽြးတာစားလမ္းစဥ္ပါ။ စစ္အစုိးရ အျမင့္ဆံုးလုပ္ႏုိင္ရင္ ယာယီ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးပါ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မဟုတ္ပါဘူး။ ခုိင္မာတဲ့ အပစ္အခတ္အဆင့္မ ေရာက္ေသးပါဘူး။

ဒီေန႔ ဖိႏွိပ္မႈ၊ ဖမ္းဆီးမႈ၊ စစ္ပြဲေတြ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ေတြဆုိတာ ေပးတာယူ ေကၽြးတာစားလမ္းစဥ္နဲ႔ အဲဒီလမ္းစဥ္နဲ႔ တုိက္႐ုိက္ ဆက္စပ္မႈေတြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီကေန႔ တခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြဟာ ေပးတာစား ေကၽြးတာယူလမ္းစဥ္နဲ႔ ဆက္စပ္ပတ္သက္ၿပီးေနတာေၾကာင့္ ကင္းရွင္းေအာင္ေနၾကရပါမယ္။

လူထုရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေရး၊ အဖိႏွိပ္ခံ ဘ၀လြတ္ေျမာက္ေရးနဲ႔ ဖီလာဆန္႔ က်င္မႈ သစၥာေဖါက္မႈေတြသာလွ်င္ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။

ရဲေဘာ္သံဒုတ္
Than Doke facebook