ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကိုသာ
ရင္မခုန္တတ္ရင္
႐ူးၿပီ။
ေခတ္ကိုပုခံုးနဲ ့ထမ္းမရလို႔
ႏွလံုးသားနဲ ့ထမ္းလိုက္ရတာပါ။
ေလးလံလြန္းလွပါတယ္။
ဘာမ်ားထူးဆန္းလို႔လဲကြယ္
အိမ္ေထာင္သက္တေလွ်ာက္လံုး
ကိုယ္က
အပူျပင္ဆံုးေမတၱာေတြ
အရက္စက္ဆံုးအခ်စ္ေတြကို
ခြက္ဆင့္တိုက္ခဲ့သူေလ
မစို႔မပို႔ေပ်ာ္ရႊင္မႈေလးတခ်ဳိ႕နဲ႔
မိသားစုကိုျဖားေယာင္းၿပီး
ႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္လံုးလံုး
ေသာက ပူပူေတြကိုသာ
တနင့္တပိုးေပးအပ္ခဲ့သူ မဟုတ္လား။
ထြက္ေပါက္မ်ဳိးစံုကိုအေၾကာင္းျပ
ဝါသနာေတြကို ဦးစားေပး
မင္းရဲ႕ဆႏၵေတြကို ထုေခ်ခဲ့လို႔
အိမ္ေထာင္တာဝန္မေက်ခဲ့သူေလ
ဒါေတာင္ ကိုယ္ညံ့တာ အကုန္မဟုတ္ေသးဘူးေနာ္။
ဖေအမျမင္ဖူးခဲ့တဲ့ သမီးကို
ဖခင္နဲ႔အနီးဆံုးဆြဲယူျပခဲ့တဲ့
႐ိုက္ခ်က္မ်ဳိး
ဘယ္မိခင္မ်ဳိးက
တတ္ႏိုင္မတုန္း။
ကိုယ္ရယ္ မင္းရယ္ သမီးရယ္
သံုးေယာက္သာရွိတဲ့
ကမာၻငယ္ေလးကို
သာသာညႇင္းညႇင္း လည္ပတ္ေစခဲ့သူ။
ဘာသာေရး
လူမႈေရး
စီးပြားေရး
ခ်က္ဆိုနားခြက္ကမီးေတာက္
မင္းက လက္ကုန္ေတာ္ေလ
ငါက ပံုျပင္ထဲက ငန္းပိုင္ရွင္လိုစဥ္းစားေလ
ဒါ ... ဆန္းသလား။
သမီးကို သခင္
လင္ကို ဘုရား
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို အတိုင္းအဆမဲ့
မြမ္းမံျပရင္း
ဒဏ္ရာေတြ
တခု ၿပီး တခု ရတာေတာင္
ရယ္ေမာဖို႔ မေမ့ခဲ့သူေလ
မငိုပါနဲ႔ မိရွည္
ႏိုင္ငံေရးသမားတဦးရဲ႕ ဇနီးဟာ
ေလာကဓံကို ျပက္လံုးထုတ္ႏိုင္တဲ့
အရည္အခ်င္းလည္း
ရွိရမယ္မဟုတ္လား
ဝါဒေရး
ႏိုင္ငံေရး
ပုဂၢိဳလ္ေရး
ေရာင္စံုစိတ္ကူးေတြနဲ႔
ငါ့ရဲ႕ တာဝန္မေက်ခဲ့တာေတြကို
စကားလံုးေတြနဲ႔ စြပ္စြဲလိုက္စမ္းပါ
ပံုရိပ္ေတြနဲ႔ ေပါက္ကြဲလိုက္စမ္းပါ
ႏိုင္ငံေရးသမားတေယာက္ရဲ႕
အတၱေၾကာင့္
မင္းရဲ႕မ်က္ရည္ေတြကို
အလဟသ မျဖစ္ေစနဲ႔ကြယ္
လြမ္းစရာရွိရင္ နာစရာနဲ႔ေျဖပါ
တတိုင္းျပည္လံုး ေဘးသင့္ေနတုန္းပါကြယ္
ေက်းဇူးျပဳ၍
ဒုကၡေတြနဲ႔ခဏေလာက္
လက္ပြန္းတတီး
ရင္ခ်င္းအပ္ဆက္ဆံေပးပါ
စစ္အာဏာရွင္ေအာက္က
အားလံုးလြတ္ေျမာက္တဲ့အခါ
မင္းစိတ္ရွိသေလာက္
ငိုရပါေစ့မယ္။
တိုးသစ္
No comments:
Post a Comment