17 September 2014 | ေအာင္တင္ထြန္း | ေန႔သစ္
တိုက္ပြဲစီမံကိန္း။
တိုက္နည္းသဏၭာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ စူးစမ္းေလ့လာၿပီးေနာက္ တိုက္ပြဲစီမံကိန္းကို ခ်မွတ္ခဲ့တယ္။
တိုက္ပြဲဟာ (က) အျမန္အဆံုးသတ္ရမယ္။
(ခ) ေခ်မႈန္းေရးစစ္ျဖစ္ရမယ္။ ဆိုတဲ့ တိုက္ပြဲလမ္းညႊန္ခ်က္ကို တိတိက်က် ညႊန္ၾကားခဲ့တယ္။
(၁) ပထမအဆင့္အေနနဲ႔- ရဲေဘာ္ အိုက္က်ံဳးရဲ႕ (၅၀၃) တပ္ဖြဲ႔-ေျခလွ်င္တပ္ခြဲ (၃) ခြဲဟာမိမိတို႔ရဲ႕အေျမာက္ တပ္ဖြဲ႔ (၂) ရဲ႕ မီးအားအကာအကြယ္ေအာက္မွာ ရန္သူရဲ႕အမွတ္ (၁) ေတာင္ကုန္း (ဗိုလ္ႀကီးညိဳ၀င္းျမင့္-တပ္ခြဲအေျချပဳေနရာ) ကို အခ်ိန္တိုအတြင္း သိမ္းပိုက္ရန္ ၎ေနာက္ (က) အမွတ္ (၂) မီးအားအဖြဲ႔ဟာသိမ္းပိုက္ ရရွိထားတဲ့အမွတ္ (၁) ကုန္းေပၚသို႔အျမန္ေရႊ႕ေျပာင္းၿပီး (၅၀၁) တပ္ဖြဲ႔နဲ႔ (၃၀၃၅) တပ္ဖြဲ႔တို႔ရဲ႕အမွတ္ (၆) နဲ႔ အမွတ္ (၇) စခန္းမ်ား (ရန္သူစစ္ေၾကာင္းရံုးမ်ားတည္ရွိရာ) ကို သိမ္းပိုက္ေရးအတြက္ မီးအားပစ္ကူေပးရန္။
(ခ) အမွတ္ (၁) စခန္းကိုရၿပီးေနာက္ (၅၀၃) ရဲ႕ခြဲ (၂) ခြဲဟာ
ဆက္လက္တိုက္ခိုက္ေနတဲ့ (၃၀၃၅) တပ္ဖြဲ႔ရဲ႕
အရန္အျဖစ္ ဆက္လက္ပါ၀င္ရန္။
(၂) ရဲေဘာ္အိုက္လြန္းရဲ႕ (၃၀၃၅) တပ္ဖြဲ႔ရဲ႕ေျခလ်င္တပ္ခြဲ (၄) ခြဲ (၅၇ မမေနာက္ပြင့္အေျမာက္ ၃လက္၊
၄၀မမဗဆူကာ ၁၂လက္ ၊၇.၆၂မမကိုလိုေနာဖ့္စက္လတ္ ၁လက္၊ ၆၀ မမ ေမာ္တာ ၃ လက္ တြဲဖက္လွ်က္) ဟာတိုက္ပြဲစတင္တာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ မန္ခါစခန္းရဲ႕အေနာက္ဖက္ကေနၿပီး ရန္သူအမွတ္ (၉) နဲ႔ (၁၀) စခန္းေတြကို တက္ေရာက္တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ၿပီး ေနာက္ဆံုးအမွတ္ (၇) ေတာင္ကုန္း (စစ္ေၾကာင္း ၁ ရံုး) ကို တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ႏုိင္ေရး (အဓိကတာ၀န္) ကို ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ရန္။
(၃) ရဲေဘာ္ဆမ္ဘလူးရဲ႕ (၅၀၁) တပ္ဖြဲ႔မွခြဲ (၃) ခြဲ (၅၇မမ ၃လက္၊၄၀-မမ ဗဆူကာ ၁၂လက္၊ ၆၀မမ ၂လက္ ၇.၆၂ စက္လတ္ ၁လက္အပါအ၀င္) ဟာ တိုက္ပြဲစတင္တာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ထဲမွာ မန္ခါစခန္းရဲ႕အေရွ႕ဖက္မွ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး ရန္သူစစ္ေၾကာင္း (၂) ရံုးရဲ႕ကာကင္းစခန္း (၃) နဲ႔ (၄) ကို အခ်ိန္တိုအတြင္း တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ရန္။ မိမိတပ္ဖြဲ႔ရဲ႕ အျခားေျခလွ်င္တပ္ခြဲတခြဲျဖင့္ မန္ခါေျမာက္ဖက္ရွိ ရန္သူရဲ႕တပ္စိတ္စခန္း အမွတ္ (၅) ကုန္းကို တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ရန္။ ၎ေနာက္တပ္ခြဲ (၄) ခြဲစလံုး ရန္သူရဲ႕အမွတ္ (၆) ကုန္း (စစ္ေၾကာင္း ၂ ရံုး) ကို ဆက္လက္တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ရန္။
(၄) ရဲေဘာ္လီနင္မိန္ရဲ႕ (၄၀၄၈) တပ္ဖြဲ႔ကတပ္ခြဲ (၂) ခြဲဟာ (၅၀၃) တပ္ဖြဲ႔ရဲ႕တိုက္ခိုက္မႈစတင္တာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ ရန္သူကာကင္းတပ္စုရဲ႕အမွတ္ (၂) ေတာင္ကုန္းကို တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ၿပီး (၅၀၁) တပ္ဖြဲ႔ရဲ႕ေနာက္ေၾကာကို လံုျခံဳစြာကာကြယ္ေပးရန္။ ၎ေနာက္ (၅၀၁) တပ္ဖြဲ႔ရဲ႕အရံတပ္ဖြဲ႔အျဖစ္စုဖြဲ႔၍ ေရွ႕တန္းစစ္ဦးစီးအဖြဲ႔၏ ညႊန္ၾကားမႈကို ေစာင့္ဆိုင္းရန္။
(၅) (၅၀၃) တပ္ဖြဲ႔ရဲ႕ခြဲ (၄) နဲ႔ခ႐ုိင္တပ္မွတပ္ခြဲတခြဲဟာ မန္ခါတပ္စခန္းရဲ႕အေနာက္ေျမာက္ဖက္ အမွတ္ (၅) နဲ႔အမွတ္ (၁၀) ေတာင္ကုန္းအၾကားရွိ ရန္သူဆုတ္လမ္းကို ျဖတ္ေတာက္ပိတ္ဆို႔ရန္။
(၆) ခ႐ိုင္တပ္ရဲ႕တပ္ခြဲတခြဲနဲ႔လက္နက္ကိုင္ျပည္သူ႔စစ္ (၅၀) ေက်ာ္တို႔ကိုစုဖြဲ႔ၿပီးရန္သူအမွတ္ (၁) ေတာင္ကုန္းရဲ႕ အေနာက္ေျမာက္ဖက္မွ ရန္သူဆုတ္လမ္းကို ပိတ္ဆို႔ျဖတ္ေတာက္ရန္။
(၇) (၄၀၄၈) တပ္ဖြဲ႔ရဲ႕ ခြဲတခြဲနဲ႔ ခ႐ုိင္တပ္ရဲ႕ အားျဖည့္တပ္စုတစုတို႔ဟာ ၈၂ မမစိန္ေျပာင္း (၁) လက္ ကိုလိုေနာ့္စက္လတ္ (၁) လက္တြဲဖက္ၿပီး မန္ခူးနဲ႔မန္ေမာက္ၾကားမွာ အက်ိဳးရွိတဲ့ေျမအေနအထားကို ေရြးခ်ယ္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ရန္သူတပ္ကူကို တားဆီးျဖတ္ေတာက္ထားရန္နဲ႔ မန္ခူးရဲ႕ ၇၅ မမ အေျမာက္ကိုဖိထားၿပီး (၃၀၃၅) တပ္ဖြဲ႔ရဲ႕ေနာက္ရန္ကို ေလ်ာ့နဲေစရန္။
(၈) ခ႐ိုင္တပ္ရဲ႕ေျခလ်င္တပ္ခြဲ (၂) ခြဲဟာ ၇၅မမ အေျမာက္တလက္၊ ၈၂ မမ စိန္ေျပာင္းတလက၊္ ၀.၅ ေလယာဥ္ပစ္ စက္ႀကီးတလက္တို႔နဲ႔ တြဲဖက္ၿပီး မန္ကန္-မန္ပံုရွိရန္သူရဲ႕ အေထာက္အကူစခန္းမ်ားရွိ အေျမာက္မ်ားကို ဖိႏွိပ္ထိမ္းခ်ဳပ္ထားရန္။
(၉) မိမိတို႔ရဲ႕ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသရဲ႕လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔နဲ႔ တပ္မဟာ (၄၁၇) လက္နက္ႀကီးတပ္ခြဲတို႔ကို ပူးေပါင္းၿပီး မိမိတို႔ရဲ႕မီးအားပစ္ကူအဖြဲ႔ (၂) ဖြဲ႔အျဖစ္ ဖြဲ႔စည္းလိုက္တယ္။ မီးအားအဖြဲ႔ (၁) မွာ ၁၂၀မမ စိန္ေျပာင္းႀကီး (၂) လက၊္ ၇၅ မမေနာက္ပြင့္ (၁) လက္ ၊၀.၅စက္ေသနတ္ႀကီး (၂) လက္ပါ၀င္ၿပီး တိုက္ပြဲစစခ်င္း ရန္သူရဲ႕အဓိကစစ္ေၾကာင္းကုန္း ညႊန္ၾကားေရးစခန္းကုန္း (၆) နဲ႔ (၇) ကို အဆက္မျပတ္ပြဲၿပီးသည္
အထိဖိအားေပးပစ္ခတ္ရန္။
မီးအားပစ္ကူအဖြဲ႔ (၂) ဟာ ၇၅ မမေနာက္ပြင့္ (၃) လက္ ၊၈၂ မမစိန္ေျပာင္း (၃) လက္၊၀.၅ စက္ႀကီး (၃) လက္တို႔ပါ၀င္ၿပီး (၅၀၃) တပ္ဖြဲ႔ရဲ႕အမွတ္ (၁) ေတာင္ကိုသိမ္းပိုက္ေရးအတြက္ ဖိအားပစ္ခတ္ေစၿပီး အမွတ္ (၁) ေတာင္ကုန္းကို (၅၀၃) တပ္ဖြဲ႔မွ သိမ္းၿပီးတာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ အမွတ္ (၁) ေတာင္ကုန္းေပၚသို႔ အျမန္ေရႊ႕ေျပာင္းေစၿပီး (၅၀၁) ၊ (၃၀၃၅) တပ္ဖြဲ႔တို႔ရဲ႕အမွတ္ (၆) နဲ႔ (၇) ေတာင္ကုန္းသိမ္းပိုက္ေရးအတြက္
ဆက္လက္ပစ္ခတ္ေပးရန္တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
(၁၀) တိုက္ပြဲ၀င္တပ္ဖြဲ႔အားလံုး (၂၉) ရက္ညအေမွာင္ထုကို အကာအကြယ္ယူၿပီး သတ္မွတ္ထားတဲ့ေနရာအသီးသီးကို လွ်ိဳ႕၀ွက္လံုျခံဳစြာနဲ႔ ထြက္ခြာၾကၿပီး ထိုးစစ္စတင္ရန္သတ္မွတ္ထားတဲ့ (စ) မွတ္မ်ားသို႔ (၃၀) ရက္ေန႔ နံနက္ ၀၅.၀၀ နာရီမတိုင္ ခင္ေရာက္ရွိေနရာယူထားရန္။
(၁၁) ဇန္န၀ါရီ (၃၀) ရက္နံနက္၀၆.၀၀တိတိမွာအမွတ္ (၁) မီးအားပစ္ကူအဖြဲ႔ရဲ႕ အေျမာက္မ်ား စတင္ပစ္ခတ္ျခင္းျဖင့္ စစ္မ်က္ႏွာတခုလံုး စစ္ဆင္ေရး စတင္ရန္ျဖစ္ပါတယ္။ (၁၂) တိုက္ပြဲအေျခအေန ေျပာင္းလဲမႈေၾကာင့္ မူလစီမံကိန္းမွာ မပါ၀င္တဲ့ (၄၀၄၈) တပ္ဖြဲ႔တဖြဲ႔လံုးကိုပါတ
ျခားတပ္ဖြဲ႔မ်ားနဲ႔အတူ မန္ရွန္စစ္မ်က္ႏွာသို႔ ေခၚယူလာရန္ ေနာက္တန္းသို႔ အေၾကာင္းၾကားရန္တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
၁၉၈၀-ဇန္န၀ါရီ-၂၅-၂၆ ေန႔မ်ားမွာ ေနာက္တန္းမွာခ်န္ထားခဲ့တဲ့ (၅၀၁) (၅၀၃) (၃၀၃၅) တပ္ရင္းမ်ားနဲ႔ စစ္ေဒသအေျမာက္တပ္တပ္ဖြဲ႔အားလံုး ေရွ႕တန္းမန္ရွန္ၿမိဳ႕နယ္ရွိ သက္ဆိုင္ရာစုရပ္မ်ားသို႔ ေရာက္ရွိလာတယ္။ ၂၇ ရက္ေန႔မွာ ထပ္မံေခၚယူထားတဲ့ (၄၀၄၈) တပ္ဖြဲ႔ဟာလဲ ေရာက္ရွိလာတယ္။
၂၉ ရက္နံနက္ပိုင္းမွာ မိမိတို႔တိုက္ပြဲစီမံကိန္းအတြက္ လိုအပ္တဲ့ လက္နက္ခဲယမ္းမီးေက်ာက္မ်ား ၉၀ ရာႏွံဳးေက်ာ္ ေရာက္ရွိၿပီးျဖစ္တဲ့အတြက္ မိမိတို႔ေရွ႕တန္းဦးစီးအဖြဲ႔က မူလသတ္မွတ္ထားတဲ့အတိုင္း ၃၀ ရက္ေန႔နံနက္မွာ တိုက္ပြဲစတင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
၂၈ ရက္နံနက္မွာ တိုက္ပြဲ၀င္တပ္ဖြဲ႔မ်ားအားလံုးကို လက္နက္ခဲယမ္း စစ္ေဆး-ျဖည့္တင္းျခင္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။
၂၈ ရက္ညေနခင္းမွာ ပါ၀င္ၾကမဲ့တပ္ဖြဲ႔မ်ားရဲ႕တပ္စုအထက္အဆင့္ေကဒါမ်ားအားလံုးကို လြယ္ပန္လံုစခန္းႀကီးေပၚမွာ စုစည္းၿပီး မိမိတို႔ေရွ႕တန္းဦးစီးအဖြဲ႔စစ္ဆင္ေရးဌာနခြဲမွ သဲေျမပံုၾကမ္းျဖင့္၎၊ လက္ေတြ႔ေျမအေနအထား တိုက္ပြဲဂြင္ကို၎၊ ရွင္းလင္း မိတ္ဆက္ေပးခဲ့ၾကတယ္။ ဦးေဇာ္မိႈင္းနဲ႔ ဦးဖုန္ၾကားဖူးက တိုက္ပြဲစီမံကိန္းကို ရွင္းလင္းျပၿပီးေနာက္ သက္ဆိုင္ရာတပ္ဖဲြ႔မွ တပ္မွဴးမ်ားနဲ႔ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ညွိႏွိဳင္း
ေဆြးေႏြးၾကတယ္။
၂၉ ရက္ေန႔ညေနပိုင္း မန္ပတ္ရြာေဘးက ကြက္လပ္ႀကီးမွာ တိုက္ပြဲ၀င္တပ္ဖြဲ႔မ်ားကို ေရွ႕တန္းဦးစီးအဖြဲ႔မွ ႏုိင္ငံေရးမွဴး ရဲေဘာ္အုန္းၾကည္က ႏုိင္ငံေရးလံႈ႕ေဆာ္မႈနဲ႔ ပိုင္းျဖတ္ခ်က္စတဲ့ တပ္ထြက္မိန္႔ခြန္းေပးပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးမွဴးရဲ႕ အားပါလွတဲ့ တပ္ထြက္မိန္႔ခြန္းေပးေနတဲ့ အလြန္တက္ႂကြဖြယ္ျမင္ကြင္းဟာ မိမိတသက္မွာ ေမ့ေလာက္စရာမရွိေအာင္ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ေကာင္းလွပါတယ္။
(ဆက္ရန္)
ေအာင္တင္ထြန္း
No comments:
Post a Comment